"Kim ne derse desin. Başını alıp denize çıkan kadın için her şeyi söylerler... Hiçbiri umrumda değil! Ben kendi isteğimle başlamadım gemiciliğe. Rüzgar alıp götürdü beni."
Nerden geliyordu bu yalnızlık, kimsesizlik çaresizlik duygusu... Elindeki mavzerin, sıra sıra fişeklerin verdiği özgürlük bile dağıtmıyordu bu yalnızlığı, bu güvensizliği...
"Nereye gider ki padişah," diye sordu Kezban Kadın, "İstanbul gidince?"
Nereye giderse gider. Nereye gitse dört ayağının üstüne düşer onlar. Olan gene bize olur.
Eğer bu savaş kazanılacaksa böyle kazanılacaktı. Erkeklerine cephelerde, tutkulu siyaset adamları tarafından yüzyıllardır kıyılan bir memleketin kurtuluş savaşına kadınlar da karışmalıydı.