Ömer Seyfeddin 1884 yılında Gönen’de doğdu. 1903 yılında Harp Okulu’nu bitirdi. Genç Kalemler dergisini çıkardı. Balkan Savaşı’nda Yunan kampında 10 ay süren bir tutsak hayatı yaşadı. Kabataş Sultanîsi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı. 1920 yılında 36 yaşında öldüğünde geride Güner isimli bir kız çocuğu ile Harem, Yüksek Ökçeler, Kaşağı, And, Bomba, Penbe İncili Kaftan, Ashâb-ı Kehfimiz gibi pekçok güzel hikâye bıraktı.
Harem, Ömer Seyfeddin’in 20. Yüzyılın ilk çeyreğinde Osmanlı toplum hayatını yansıtan hikâyelerinden birisidir. Geleneklerine bağlı Sermed Bey ile Fransız terbiyesinde yetişmiş Nazan Hanım’ın arasında geçenler bir anlamda Doğu-Batı çekişmesinin izdüşümü gibidir. Harem, Batılıların gözünde Doğu’nun sembolüdür. Sermed Bey’e göre ise bir “mukaddes”.
Harem (Eski ve Yeni Harflerle) 
Ömer Seyfettin
