Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Hatıraların Evi– Günümüzde Aile
Kemal SayarHatıraların Evi– Günümüzde Aile Yorumları ve İncelemeleri
Hatıraların Evi– Günümüzde Aile yorumları ve incelemelerini, Hatıraların Evi– Günümüzde Aile kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Hatıraların Evi– Günümüzde Aile puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
9.210 üzerinden
Her büyük hayal, bir ruh halini açığa vurur. Ev, içselliği dile getirir. Ev bir ruh halidir. Bir çocuktan ev çizmesini istemek, mutluluğunu barındırmak istediği en derin düşünü ortaya koymasını istemek demektir. Çocuk mutluysa kapalı ve korunmalı bir ev; sağlam ve derinlere kök salmış bir ev çizecektir, bacasında dumanların oynaştığı. Çocuk mutsuzsa eğer, çizdiği ev de onun kaygılarından izler taşıyacaktır. Harabeye dönmüş ruhlarımızı yerleştirebilecegimiz bir evimiz var mı? Belki de ruhlarımızın evsizliğidir, evlerimizi ruhsuz kılan.
Diyor psikolog Kemal SAYAR
sizce de öyle değil midir?
Mutlu bir ailede büyüyen çocukların hayalleri bile mutlu bir aile tablasu içerisindedir. Mesela annesiyle birlikte kek yapan babasıyla futbol oynayan ya da bahçede oyun oynarken terlemiş mi diye gelip sırtına dokunan bir anne ya da baba ... İşte mutlu bir ailede büyüyen çocukların da mutlu aileler kuracağı mutlu çocuklarının olacağı kanısındayım öyle değil midir?
Ben özellikle insanların benlik duygularının arttığı bu döneme hitap eden, titreyip kendimize gelmemizi sağlayan çok güzel bir eser olduğunu düşünüyorum.
Keyifli okumalar dilerim.
·
Puan vermedi
Ev, dünyaya kök saldığımız yerdir. Sorgusuz sualsiz kendimiz olabildiğimiz yer... Aile ise “kalpsiz bir dünyada son sığınak”tır; şefkatin son kalesi. İnsan kimliği hatıralarla oluşur. Aile bu bakımdan hatıraların evidir. Bir evi “yuva” yapan da budur.
Ancak şimdilerde herkesin aklı karışık… Bir “ahlaki panikler çağı”nda yaşıyoruz: Eyvah, aile elimizden kayıp gidiyor mu? Çocuklarımız hiç de bizim çocukluğumuzu hatırlatmıyor, yoksa onlara kötü bir şey mi oldu? Anne ve babalarda sürekli “Bir şeyler yanlış mı gidiyor?” hissi, hatta “yeterince iyi olamama” kaygısı…
Kemal Sayar, Hatıraların Evi–
Günümüzde Aile ile bu akıl karışıklığını bir nebze hafifletmeye çalışıyor. Sorulara ve cevaplara ışık tutan bu kılavuz kitap, evden yuvaya giden yolu aydınlatıyor.
286 syf.
·
Puan vermedi
Harabeye dönmüş ruhlarımızı yeşertebileceğimiz bir evimiz var mı?
Anne karnında başlayan serüvenimizin dünyaya açtığımız iki çift gözle devam etmesinden bahseden yazarın üslubu çok ama çok sevilesi.
Ayrıca çocukların aile içerisinde nasıl şekillendiğini ve ailenin bir çocuk yaşamında en temel nokta olduğunu vurgulamakta.
Anne kavramına dair bilgilerin daha fazla olduğunu fark ettiğim eserde yazar "annelik" kavramı için şu şekilde bir cümle kurmuş: "Çocuklarını dünyanın merkezine, dünyayı da kalplerinin merkezine koyarlar."
O halde diyebiliriz ki; Gazze de dünyası yıkılan ne çok anne var...
Dünyaya yön verecek evlatları yetiştiren annelerin yolu tabii ki de kolay değil. Ama topluma şekil verecek evlatlar yetiştirmek bu dünyadaki en önemli şeydir modern yaşam bunu desteklemese de.
Ki yazarda abnesi ile büyüyen bebeklerin gekişimlerinin diğer bebeklere oranla daha hızlı ve güzel olduğunu belirtip bu durumu desteklemekte.
Eser kesinlikle okunmalı, evlilik hayatına birçok bakış açısı katacak türden...
Kemal sayar'ın okuduğum diğer kitapları gibi bu kitabını da çok beğendim. Kitap; Geçmişte , şuanda ve gelecekte hiç bir zaman önemini ve değerini yitirmemiş , ihtiyaç olmaktan çıkmamış AİLEYİ anlatıyor. O kadar güzel anlatıyor ve tarif ediyor ki, okudukça ailenin ne kadar önemli ve kelimelerin izâhına yetmeyecek kadar değerli olduğunu anlıyoruz.
Her insanın böyle bir aile ortamına ihtiyacı olduğunu okudukça anladım çünkü koşulsuz güveni, karşılıksız sevgiyi bir insana veren ilk yer ailedir. Ve insanın dünyada ki en elzem ihtiyacı sevmek ve sevgi görmektir. "Çiçeğin güneşe yöneldiği gibi insanda sevip sevildiği yere yönelir" diyor kemal sayar.
Aile bireyleri dışında da sevilen insanlar olabiliriz , aile sevgisine ihtiyacımız yok diye düşünenler olabilir ama "aile sadece kendimiz olduğumuz için sevildiğimiz yerdir." Unutmayalım.
Yazarın çok naif cümlelerle yazdığı bu kitabı herkese tavsiye ediyorum. Anne-baba evli-bekar fark etmeksizin herkes okumalı.
Modern toplumun en büyük açmazı aile kavramının daralması ve bitme noktasına gelmesi belki de. Bu bağlamda anne-çocuk, baba-çocuk ilişkilerine değinen yazar aynı zamanda değişen toplumdaki -değişmesi gereken- görev dağılımının da altını çiziyor. Yeni neslin "dediğim dedik" ebeveyn tavrından daha farklı birşeylere ihtiyac duyduğunu vurguluyor.
Bence kitabın en önemli bölümü "proje çocuk"lara dair kısım. Onetkinlikten bu kursa, burdan ötekine kosturulan çocuk koşarken hayal kuramaz! Bir öğretmen olarak bunun yanlışını fark etsek de bu şimdilik büyük şehirlerin sorunu gibi algılanıyor fakat "babasının premsesi /anasının paşası" nesillerin gerçeklere tosladığında neler olabildiğini görüyoruz.
Aile içi iliskilerde ebeveynlerin kendi aralarındaki tutarlılığı, aile büyüklerinin yeni nesiller üzerindeki olumlu etkisi, modern evlerin geri çekilip kendini onarma mekanında eğlence/teşhir salonuna dönüşmesine kadar tam da ihtiyacımız olanı anlatan bir kitaptı yine.
Okunmalıdır.