Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Hayal Meyal
Tarık TufanHayal Meyal Yorumları ve İncelemeleri
Hayal Meyal yorumları ve incelemelerini, Hayal Meyal kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Hayal Meyal puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.510 üzerinden
Kendinizi tamamen kitaba verdiğinizde bir saat gibi kısa bir sürede bitebilecek ama bittiğinde de damağınızda güzel bir tat bırakacak yalın bir hikaye. Kanser olduğunu, yaşayacak çok fazla ömrünün olmadığını öğrenen anlatıcımız otuz dört yaşında isimsiz bir beyefendi. Hikaye çok dramatik başlıyor. Uzun süredir hasta olduğunu bilerek ve tedavi olmaya çalışan hastamız sonunda ailesine durumundan bahsetmek istiyor ve eski mahallesine, anılarına, geride bıraktıklarına dönüyor. Bölümler arasında yazılmış güzel şiirleri okuduğunuzda neden her şiirin “Ben seni arıyorum.”‘la bittiğini son bir kaç sayfada iyice pekiştirebiliyorsunuz. Adı gibi Hayal Meyal gibi başlayıp giden kitap. Umut dolu kitaplara...
Şu 128 sayfada olan duygu yoğunluğu.. Bir kitap düşünün başından sonuna kadar sizi ağlatıyor ama bittikten sonra da ağlatmaya devam ediyor yeter diyorsunuz sahi bu karakter nerede dokundu benim hayatıma? Belki de hepimizin hayatına (ben daha duygusal yaklaşmış olabilirim belki bu yüzdendir bilemiyorum)
Kitap, bir hasta adamın yaşantısından bahsediyor ama kime göre neye göre hasta hatta ve hatta nasıl hasta? Çözemiyorsunuz ne oldu ne olacak sorularıyla savaşıyorsunuz.
O kadar akıcı o kadar realist ki hayatınıza etki edebilecek güçte. Ölümle aslında ne kadar yakın olduğumuzu gösterip aynı zamanda pişmanlıklarımızı düzeltemeyeceğimiz gerçeğini tokat gibi yüzümüze çarpan bir kitap. Daha ne..
Her birimizin birbirinden yer yer kendinden bile sakladığı şeyler vardır işte bunlar bizim hayatımıza yön veren temel noktalardır. Hani diyor ya kitapta da : “İnsanı, ruhunu en çok kendi yalanları zayıflatır.” ama kendine söylediği yalanları.
Tufan sanırım her duyguyu doğru yaşayın, verdiğiniz kararların sonucunu bilerek davranın diyor. Yoksa olabilecek enkazlardan büyük hasarlarla kendinizde kalkacak gücü bulamazsınız ama ne yaşanırsa yaşansın umut hep var olur, demek istiyor gibi. Bu kitabın gerçekliğiyle bağdaştırarak ben diyorum ki:Sanırım umut her zaman yok arkadaşlar. Kendimizi her zaman kandırmanın bir anlamı da yok. Her şeyi başarmak zorunda değiliz, her şeyi atlayabileceğimiz dönemler geçiremeyiz hayat bu ama onlarla başa çıkmayı öğrenmek bizim elimizde ben bunu daha fazla etkili olduğunu düşünüyorum.
Asıl hayat gerçekleri görebildiğimiz onları kabul edebildiğimiz yerde hayat olmaya başlıyor. Kesinlikle okunmaya değer’
Birgün hastalanıyorsunuz ve kendi çabalarınız ile kendinizi iyileştirmeye çalışıyorsunuz. En iyi dilekleriniz ile kesin soğuk almışımdır az yatsam düzelirim diye bekliyorsunuz amma iyileşemiyorsunuz. Halbuki derin bir rahatsızlığa kansere yakalanmışsınız.
Kitap hikaye konusunda eksik. Lakin yazarın öldürücü cümleleri neredeyse her sayfada birden
128 syf.
8/10 puan verdi
Hayal Meyal, okuduğum dördüncü Tarık Tufan kitabı oldu. Yazarın kitap isimlerini çok beğeniyorum. Kendi seçimi midir yoksa editörler mi belirliyor, bilmiyorum ama ilgi çekici oldukları kesin.
Yıllar önce, Peyami Safa’nın o muazzam romanı Şimşek’i okurken aklımda hep ‘iyi de neden Şimşek?’ sorusu vardı. Romanla şimşeğin bir bağlantısını
Merhabalar,
Okuduğum ilk Tarık Tufan kitabıydı .Ne okudum ben..? Bilemiyorum.Daha farklı bir şey bekliyordum.İstediğim tadı alamadım bu kitaptan.
Bazı cümlelerini çok sevdiğimi söyleyebilirim.Örneğin ;
''Terk ettiğiniz bir yere geri dönmek olanaksızdır.Dönmeyi başarabilseniz de oranın aslında bıraktığınız yer olmadığını fark edersiniz. Ne geri döndüğünüz yer o eski yer ne de geri dönen sizsinizdir. Geri dönüş diye bir şeyin olmadığını o zaman öğrendim.''
Kitap kendini güzel okutturdu.Sonuna geldiğimde anladım ki benim beklentim yüksekmiş.Beni düşündüren şey ise tıpkı kahramanımız gibi ''Bir gün böylesi bir hastalığım olduğunu öğrensem ne yapardım ?'' sorusunun cevabı oldu.Bu düşünceyle kitabın son sayfasını da çevirdim.Çok ağır bir psikoloji.Allah kimseye yaşatmasın.Sizlere de yaşatmasın sevgili 1000k okurları.Sağlıklı mutlu günleriniz olsun İNŞALLAH..
Tarık Tufan'ın Hayal Meyal kitabını şimdi bitirdim. Konusunu yorumlamak yine zor. Önce nişanlısını, sonra evini terk etmiş genç bir adamın ölümcül bir hastalığa yakalanması ile başlıyor hikaye. Yıllar sonra eski yaşadığı yere dönüyor ve zihnine doluşun hatıralarla yüzleşiyor. Ama sonunda konuştum dediği nişanlısının öldüğü, hatta hastalığının bile olmadığı kahramanın yaşadığı tüm çaresizliklerden ve ruhsal çatışmalardan olduğu anlaşılıyor.
Tarık Tufan'ın okuduğum üçüncü kitabı. Bunu yazıyorum çünkü yedi kitabı var kalanları da okuyacağım. Çok iyi bir kalemi var gerçekten. Kitabı okurken hikaye birazcık zayıf geldi ama çok tesirli anlamlı cümleler vardı her zaman ki gibi. Yani bir sürü alıntı yapmak zorunda kaldım bu kitabında da, sonuysa çok şaşırtıcı bitti. Yani istem dışı hass... dedim ve üzüldüm gerçekten. Etkileyici bir sondu kısa ve güzel kitap velhasılı.
İsmini bilmediğimiz genç adamın yıllar sonra eski mahallesine dönmesiyle, zihnindeki hatıralarla yüzleşmesinin hikayesi.
Tarık Tufan'ın samimi ve akıcı anlatımıyla sıkılmadan okunacak bir kitap.
Bağırmak istiyordum.
"Hey, siz koşuşturp duranlar! Bırakın bütün bunları.
Bu aptalca şeylerle uğraşıp durmayın.
Ben ölüyorum!
Size söylüyorum duyuyor musunuz
Ben ölüyorum?"
Yine çok akıcı, sonu da bir o kadar şaşırtıcı biten Tarık Tufan kitabıyla beraberdim bugün. hatta son bir kaç sayfayı 2-3 kez okudum, ''nasıl yaniii??'' diyerek :)
İsmi hiç geçmeyen kahramanımızın kendine yüklediği vicdan azabıyla, yakın geçmişiyle yüzleşmesi konu alınmış. Yarım kalmışlıkları tamamlamayacak vakti olmayan bir adamın telaşıyla, ''34 yaşındayım ve ölüyorum.'' deme cesaretini sadece kendine itiraf edebiliyor..hayal- meyal hayata tutunmaya çalışırken, aslında nasıl da koptuğunu anlıyorsunuz 126 sayfaya sığdırılmış bir hüzünle..
tavsiyelerimle, okunacak kitaplar listenize alın derim..
'Tarık Tufan'
Ne zamandır okumayı planladığım yazar.
Sonunda Hayal Meyal kitabını okudum. Kitabın başlığı çok hoş. Okumama bu vesile oldu. Kitapta olaylar yavaş yavaş ilerliyor ve siz karakterleri tanıyorsunuz. Olayın içinde buluyorsunuz kendinizi. Hiçbir karaktere yabancı değilsiniz. Kısa bir hikaye. Bu yüzden kulağıma hoş gelecek bir kaç cümle yakalarım, hikaye de tahmin ettiğim gibi biter muhtemelen diyordum. Ama öyle olmadı. Bu kadar basit değil. Hiç beklenmedik bir son! Ağlayabilirdim belki bu sona. Ama kıssadan hissemizi almak daha uygun. 'Sevelim, korkmayalım, kaçmayalım, hayat pişmanlıklar için çok kısa. Bize güvenen insanları yarı yolda bırakmayalım'
Kitap hakkında bir cümle kuracak olursam, 'Ben bu sonu beklemiyordum' olurdu. Son sayfa 'nasıl ya' dedirtecek cinsten...
Kendinden kaçan, sevgiyi ve kıymeti kaybettiğinde anlayan bir adamın kısa hikayesi.
'Evet İlknur'u seviyorum.
Bugün bunu anladım
Biraz geç oldu farkındayım.
Yapacak bir şey yok'
Uzun zamandır merak edip okumak istediğim bir yazar olan Tarık Tufan ile nihayet ilk tanışmayı "Hayal meyal" adlı eseriyle gerçekleştirdim.Merakımı celbetmesinde eserlerinin isimleri ve kapak resimlerinin çekiciliğinin etkisi olduğunu söyleyebilirm.
"Hayal meyal" genç bir adamın yıllar sonra, eski yaşadığı mahallesine dönüşünün ve anılarıyla yüzleşmesinin hikayesini anlatıyor.Kitapta ismi verilmeyen bu genç adamın geçmişini anlattığı satırlarda şimdilerde pek çoğumuzun yokluğundan yakındığı samimi mahalle kültürüyle ve çocukluk hayalimle karşılaşmak, tebessüm ettirip:) hoş bir his bıraktı bende.
Esasen roman ve öykü gibi bu tür eserleri beğenmemde olay örgüsünün ne kadar afiili oluşu yahut ne kadar maceralı olmasından ziyade ,okura yaşanılanların ne kadar hissettirilebildiği, nasıl aktarıldığı, daha belirleyici oluyor benim için.
Bazen basit hatta çok basit diyebileceğimiz bir olay örgüsü yazarların güçlü kalemi ile karşımıza etkileyici bir hikaye olarak çıkabiliyor. Eserin de daha çok bu özelliğini sevdim.Ayrıca kitabın sonuna geldiğinizde yazar tüm hikayeyi değiştirecek vurucu darbeyi yaparak okuru şaşırtmaktan da geri kalmıyor.
Yoğun ve ağır okumalarınız arasına dinlendirici olarak ekleyebileceğiniz hafif bir eser arıyorsanız okuyabilirsiniz. Keyifli okumalarınız daim olsun. Kitapla kalın..
Ne desem? Ne yazsam bilemiyorum. Kısacık bir kitap, bir ömürlük hikaye. Ah be Tarık abi sen ne yaptın. Yedi yıldan fazladır evde bekleyen kitabı şimdi okudum. Okudum mu, yaşadım mı bilemiyorum. Nasıl oldu da bu kadar etkiledi beni bilemiyorum. Bilemiyorum işte. Bu kitap hakkında fazlaca şey diyemeyeceğim. Şu bir gerçek ki beni çok etkiledi. Kitaptan bir iki cümle yazmak isterdim şuraya ama hangi birini yazayım. Satır satır yazamam ki hepsini. Tarık Tufan’ın bu yönünü seviyorum; karakterle birlikte okuyucuya da bir musibeti, illeti, bir derdi iliştiriveriyor. Dertsiz tasasız geçmiyor kitapları. Hasılı şu an saat 00:50 ve beni derinden derine uykusuzluğa hapsetti.
Bu kitabı okurken çok tuhaf bir hisse kapıldım. Hikâyesi iyi kurulmamış bir kitabı mı okuyorum endişesiyle okumaya başladım, her sayfada bir yerlerde tökezleyecek diye düşündüm. Daha önceleri de Tarık Tufan'ın kitaplarını okumuştum nasıl bir yazar olduğunu bilir yazdıklarını beğenirim hakeza şiirlerini de öyle. Nihayet kitabın sonuna geldiğimde benim açımdan rahatsız edici herhangi bir durumla karşılaşmadım ama bu sanki ince bir çizginin üzerinde dümdüz yürümeye ve heyecanlanmaya iten kitabı gerçekten beğendim. Öyle ki birkaç sayfasını yırtıp hep yanımda saklamak isteyecek kadar...