Gidesi geliyor bazen insanın. Alıpta kalemini kağıdını daha da uzaklara, kağıdın kalemden, kalemin tutan elden incinmedigi, su sesiyle bezenmiş, renk renk çiçek açmış yerlere gitmek istiyor.
Yani insan ayakları ile değil yüreği ile gitmek istiyor. Yani insan bir kitaptan başkasına geçercesine, bir yazıyı yazarcasına, bir hikayeye kahraman olup oradan oraya koşarcasına gitmek istiyor kendi benliğinden...