Gidesi geliyor bazen insanın. Alıpta başını, ta uzak bir yere, tanıdık bir yüz, bilindik bir acının olmadığı bir köye. İnsanların birbirini üzmediği bir diyara gitmek istiyor.
Yani insan ayakları ile değil yüreği ile gitmek istiyor. Yani insan bir kitaptan başkasına geçercesine, bir yazıyı yazarcasına, bir hikayeye kahraman olup oradan oraya koşarcasına gitmek istiyor kendi benliğinden...
Gidesi geliyor bazen insanın. Alıpta kalemini kağıdını daha da uzaklara, kağıdın kalemden, kalemin tutan elden incinmedigi, su sesiyle bezenmiş, renk renk çiçek açmış yerlere gitmek istiyor.