Mustafa Kutlu'nun bu hikâye kitabı sevmeyeni olamayacak denli güzel hikâyelerle dolu. Kolay, rahat okunan, iyilik ve güzelliklerle dolu bir hikâye kitabı. İnsan olmanın tesellileri, temennileri ve ümitleri ile de dolu bir kitap. Hikâyelerdeki iyimserlik, iyilik, iman duygularının insanı etkilememesi de imkânsız gibi. Her zaman rahat ve kolay hikâyeler iyi olmuyor, ancak mustafa kutlu bu kolaylıkta hem üslûbunu sürdürüyor, hem de bütün hikâyelerle bizi kitapla aynı adı taşıyan hikâyesinde yaptığı şeyi yapıyor bize: biz de şarampole yuvarlanan o arabadaki adamız. Kaza geçirmiş durumdayız ve ilk gördüğümüz şey her yanımızı sarmış bu gelincikler...her yanda bahar var, çiçekler var ve hayat cıvıl cıvıl... yaşıyoruz, henüz ölmedik, ve ölsek de ait olduğumuz bir yer ve bir sahibimiz var, ve dönüşümüz de oraya. Kitap işte bu türden şarampole yuvarlanma hikâyeleriyle dolu... bizden istenen şey de bu iyimserlik, iyilik, kabullenme ve ümit etme duygularıyla hayatın ve hakikatin farkına varmamız: çünkü, şu an buradayız ve varız, ama bir gün gideceğiz ve burada olmayacağız, işte bu sebeple iyi ve hayırlı olanı seçmeliyiz, diyor Mustafa Kutlu. Ve bunu, güzel hikâyeler anlatarak söylüyor... Herkese öneririm.
