Hayatımı Yaşarken 2
Emma GoldmanHayatımı Yaşarken 2 Sözleri ve Alıntıları
Hayatımı Yaşarken 2 sözleri ve alıntılarını, Hayatımı Yaşarken 2 kitap alıntılarını, Hayatımı Yaşarken 2 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uyumsuzluk ve küçüklüklere yer vermeyen o erişilmez aşkı düşlemiştim.Ne var ki, büyüklüğün ve küçüklüğün, güzelliğin ve bayağılığın yaşamımızın bir parçası olduğunu, bunların aynı kaynaktan çıkıp ortak bir deltaya döküldüğünü görmek benim için esaslı bir ders olmuştu.
Katılıyorum
Kadın, geleneksel annelik rolünün bir uzantısı olarak, erkek çocuğunun doğumundan yetişkinliğine kadar, onun elini sıcak sudan soğuk suya sokturmayıp tüm gereksinimlerini karşılayarak, kendisine bağımlı hale getirir, demiştim. Buna rağmen oğlunu zayıf görmekten nefret eder ve onun toplumun istediği gibi bir erkek olmasını şiddetle arzu eder. Onun kadını köleleştiren özelliklerine, gücüne, bencilliğine ve abatılı kendini beğenmişliğine tapar. Hemcinsimin bu yalpalamaları zavallı erkeği, idol ve canavar, sevgili ve hayvan, çaresiz çocuk ve dünyanın fatihi olma arasında bocalar hale getirir. Erkeği canavar yapan kadının kendi kendini aşağılamasıdır. Kadın, ancak, erkek gibi kendini merkez almayı ve kararlı olmayı öğrendiği, hayata atılma ve bunun bedelini ödeme cesaretini gösterdiği zaman özgürlüğüne kavuşabilirdi ve erkeğin tamamen özgürleşmesi de buna bağlıydı.
...büyüleyiciydi. Ama daha fazla onun büyüsünde kalamazdım. Mücadele ısrarla beni çağırıyordu. Daha gitmem gereken birçok şehir vardı.
... kör olan, gözleri değil, vicdanıydı...
Kızgın değildim, yalnızca tarif edilmez bir üzüntü içindeydim.
Hayatımın özeti:)
Ah parlak rüya! Ah yakıcı inanç!
...
Rüyalarım yok olmuş, inancım yıkılmış, yüreğim sanki bir taş!
Yararlı olabilmek, sevmek ve sevilmek ve mutluluk verebilmek özlemiyle öyle doluyum ki. Sanki bu yoğun isteğimle her şeyin üstesinden gelebilirmişim gibi hissediyorum ama, heyhat, hiçbir şey olduğu yok. Kader beni hiçbir şey yapamadan beklemeye mahkûm etmişken niçin soylu bir mücadelede yer alma gibi ateşli bir tutkuya kapıldım? Cevabı yok. Bu nerdeyse insanı çılgınlık noktasına getiren bir hayal kırıklığı.
"Bir cehalet çağında yaşadığımıza inanıyorum."
...ardından gözyaşı dökemedim. Ne gözyaşı, ne de üzüntü. Yalnızca felç edici uyuşukluk ve büyük bir boşluk.
Bugünün gerçekliği ölümden daha korkutucuydu.