Konfüçyüs, kendisinden dört şeyi uzaklaştırmıştı; inadı yoktu, ısrarcı değildi, saplantısı yoktu, bencil değildi.
Herkes için geçerli dört muhteşem özellik! Böylelikle hayatta kimseden af dilemezsin, başta kendinden.
Bİr gün Hz Mevlana'ya bir toplantıda bir beyi göstermişler,
"Tanıyor musunuz?"demişler.
Oda "Hayır tanımıyorum" demiş.
"Nasıl olur efendim, hanı var, hamamı var, köyleri var...demişler.
Hz Mevlana da ,"İçinde neyi var?
Onlar dışındakiler"demiş.
Çağdaşlık, en adil bir şekilde benlik duygusuna kapılmadan anı yaşamakmış
Gerektiği gibi davranmak.İnsanca sevdiklerimizin her türlü kabrisini çekeriz, bir ömür veririz hatta. Ya diğerleri? Diğerleri insan değil mi? En ufak şeyde afaroz ederiz, afişe ederiz.. Onu da affetmek,görmezlikten gelmek, kısaca hoş görmek aslında ne güzel..