Hayatının büyük bölümünü Paris’in büyülü atmosferinde geçirse de eserlerini kendi dilinde -İspanyolca- yazacak kadar Latin Amerika ruhuna sahip bir Arjantinli o. Biraz Borgesvari, biraz sürrealist, çokça sembolist ve metaforları kullanma konusunda dahi olan yazar bizi hayallerin ötesine götürüyor.
Hayvan Hikâyeleri (Bestiario) yazarın 1951 yılında yazdığı ilk öykü kitabı ve kitaba ismini veren öykü ile birlikte sekiz öyküden oluşuyor.
İlk öykü Ele Geçirilmiş Ev; evlerinde yalnız olmadıklarını fark eden iki kardeşin sürekli daralan yaşam alanlarına vurgu yapıyor. Benim öyküden çıkarımım Peron yönetiminin Arjantin’de uyguladığı baskıcı uygulamaları sonrası halkın daralan özgürlük alanı. Cortázar üniversitede öğretim görevlisiyken Peron yönetimine karşı girişilen eylemlere katılınca bir süre hapse girmiş. Dolayısıyla bu öykü için zekice yazılmış bir politik hiciv diyebilirim.
Kitaba ismini veren Hayvan Hikâyeleri’nde ise yaz tatilini geçirmek için teyzesi ve kuzenlerini ziyaret eden Isabel oldukça tuhaf bir ortamda buluyor kendini. Zira evin bahçesini işgal etmiş bir kaplanla karşılaşıyoruz.
Cortázar öyküleri biraz huzursuz biraz tedirgin edici bir etkiye sahip. Gerçek ve gerçeküstülük iç içe geçerken, her okurun öykülerden çıkaracağı anlamlar da farklılaşabiliyor. İsterseniz tavşan kusan bir adamı okuyup aaa adam tavşan kustu ne saçma öykü dersiniz, isterseniz çok fantastik bir öykü olduğuna karar verirsiniz, ya da benim gibi tavşan metaforu ile Cortázar ne anlatmak istiyor olabilir diye düşünürsünüz. Size kalmış :)
