Hazar ve Karay Türkleri Gönderileri
Hazar ve Karay Türkleri kitaplarını, Hazar ve Karay Türkleri sözleri ve alıntılarını, Hazar ve Karay Türkleri yazarlarını, Hazar ve Karay Türkleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Aç canlı köp aşeyt, acı canlı köp sözleyt" Bu atasözü Anadolu'da " Acıkan ne bulsa yer, acıyan ne olsa söyler" şeklinde söylenmektedir.
Karay Türkleri, Yahudiliği benimsemiş olan Hazarların torunları ve vârisleridirler. Doğu Avrupa Yahudileri ile Hazarlar arasında gözle görülebilecek bir ilişki ve bağlantı mevcut değildir.
Kırım Karaylarının söyledikleri bir mâni vardır:
"Altın tabak üstünde fincanımsın sen benim
Bütün Kırım içinde bir canımsın sen benim."
Karay Türkçesi - Atam da anam süvgyandya sıyındım menüvlyarindya.
Türkiye Türkçesi - Anam babam sevdiklerinde onların sığındım evlerinde.
Karâî kelimesi, Yahudi literatüründeki aneneyi, yani sözlü geleneği kabul etmeyen, sadece Tevrat'ı kabul eden ve kendi otoritesini bu felsefe üzerine kuran Yahudi mezhebi mensuplarına verilen isimdir.
Hazarların, Yahudiliği İslamiyet'e karşı tercih etmelerinin en önemli sebeplerinden biri, şüphesiz Arapların o tarihlerde onlara karşı uygulamış olduğu yanlış politikadır... Hazarlara İslamiyet'i nasihat yolu ile kabul ettirmek yerine, savaş yolu ile zorla kabul ettirme yolunu seçmişlerdir.
Batılı araştırmacıların üzerinde durduğu en önemli nokta, Hazar Hakanı ve çevresinin Yahudiliği, gerçekten inandıklarından değil de siyasi nedenlerle kabul etmiş olduğu hususudur... Bu dine girdikleri zaman herhangi bir devletin vesayeti altına girmek durumunda karşı karşıya kalmayacaklar.
Hazar Devleti'nin yıkıldığı sırada ülkede en büyük topluluğu Müslümanlar, ikinci büyük topluluğu Hristiyanlar, en küçük topluluğu ise Yahudiler teşkil etmekte idiler.
Hikmet Tanyu: " Türklerde Şamanlık diye bir din yoktur..Keza Kamlık diye de bir din yoktur . Ne kamlık ne Şamanlık, asla bir dinin adı olmamıştır".
Bahaeddin Ögel: " Türklerde tek bir Tanrı, tek bir güneş ve yeryüzünde tek bir Hakan otoritesi olmalı idi.Kam sözü Türklerde Şaman demektir. Aslında Türklerde Şamanlar, halkın büyü ve tedavi gibi işlerini gören kişilerdi".
Halkın çoğunluğu özellikle Bizans'tan öğrendikleri zevk ve eğlence âlemlerine daldılar. Bizans'tan öğrenilen yaşayış biçimi, gayriahlakı sefahat hayatı, onların bünyesine uymadığından, kısa sürede her şey altüst olmuş ve ortaya büyük bir çöküntü çıkmıştır..