Yine harika ve aşırı tatlıydı. Sanırım üç kitaptan favorim bu olabilir, hem olaylar hem de işleyiş bakımından. Çizimler de çok güzeldi. Akıcı ve okuması zevkli bir seri. Ayrıca dili çok basit, ben zorlanmadım. Dördüncü kitabı da en yakın zamanda okuyacağım<3
ay tatliliklarindan kafayı yiyeceğim çok az kaldı, nicholas nelson bir markadır ya, acayip bir şey. charlie'yi bu yeme bozukluğu konusunda kendime yakın görüyorum. yemek yiyememek ya da yememek gerçekten bok gibi bir şey. ve pariiss! ne demişler, if your gonna be sad you might as well be sad in paris. ve evet, paris fransa'nın en pis ve boş şehri olabilir ama yine de paris işte...
İncelememi 3. Volüme kadar ilk kitapta belirtmiş olsam da bu kitap için ayrıyeten yazmak istedim. Paris gezisi sorasında Charlie'ye o kadar üzüldüm ki o psikolojik baskı, yeme bozukluğu ve tüm o endişelerinin onu çökerttiğini görmek beni içten içe yaraladı resmen diyebilirim. Onun haricinde Nick için de ayrı bir üzüldüm, her ne kadar Charlieye kıyasla daha güçlü görünse de aslında onun da baba sevgisinden uzak olması ve Charlie için endişelenmesi çok üzücüydü. Burdaki en güzel olay doğruluk cesaretlik esnasında büyük çoğunluğa ilişkilerini haberdar etmeleri ve güzel karşılanmasıydı. O an ben bile büyük bir oh çektim. Her ikisinin de kendilerinden çok birbiri için endişelenmeleri çok güzel bir sevgi. Bakalım ilerde ne olacak. Yalnız Nick'in fransızca konuşurken ki karizması... ve herkesin buna ağzı açık şahit olması... efsane resmen :D
tatlılık krizindwn komalık olucam gerçekten ikisi de fazla sevimli özellikle charlienin bu denli sabırlı ve anlayışlı oluşuna ve nickin düşünceliliğine bitiyorumm İNANILMAZ GÜZELLER ㅜ ㅅ ㅜ (ayrıca kıskançlıktan da çatlamıyorum asssla tabii ki hehe)
Üçüncü kitabı bütün ciltlerden çok daha fazla sevdiğimi söyleyebilirim. Aşkın saf ve içten sevgisi çok güzel yansıtılmıştı. Paris tatilinde yan karakterleri tanımamız da bir o kadar güzeldi.
sadece burada Heteroları biraz dışlamışlar gibime geldi. Yazarın sanki hepsi zorbaymış gibi göstermesi biraz saçmaydı. Yani Hetero olan dost gibi bir arkadaş yerine öylesine konuk oyuncu olarak kalmaları gözümden kaçmadı. Ayrıca Nick Fransa'ya gittiğinde babasının iş kolikliğinden taviz vermemesi canımı sıktı. Babasıyla ilgili bir sahneye hayır demezdim.
