"Ez dixwazim niha di hembêza diya xwe de bûma. Wek zarokeke sava, wek pitikekê ku tenê hembêza diya xwe nas dike û tenê di hembêza diya xwe de bi rehetiyê dike."
Şêrzat digot:"Pirsgirêka me ya mezin ew e ku em hatine guhertin. Ji bîra me çûye em xelkê ku ne û me pişta xwe daye welatê xwe û exlaq û reftarên xelqê welatê xwe." Digot: "Em bi awayekî beloq û kirêt çav li xelqê vî welatî dikin ku ne welatê me ye."
Ev qedera te ye Helale ku xençerek çiya bi çiya, bajar bi bajar û welat bi welat bi dû te keve ta li vir, li Stockholmê, li taxa Flemingsbergê, qata çaran a avahiya hejmar 18 di sînga te de biçike.
Mêrê rojhilatî ti carî nikare çîroka dildariya jina xwe qebûl bike, tew heke ew çîrok di raboriyê de jî qewimîbe û qehremanê wê jî kesek ku di raboriyê de miribe.
"Qeder?! Ma tu nizanî qeder çi ye"
"Erê zanim. Çaleke li ser rêya min hatiye kolan û divê ez tê de wer bibim. Xefikeke li ber lingê min hatiye vedan û divê ez lê bilikumum."