Helaller ve Haramlar
İmam GazaliHelaller ve Haramlar Gönderileri
Helaller ve Haramlar kitaplarını, Helaller ve Haramlar sözleri ve alıntılarını, Helaller ve Haramlar yazarlarını, Helaller ve Haramlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ömer b. Abdulaziz (r.a.) kendisine verilen hediyeyi kabul etmeyip iade edince, kendisine: “Rasulullah (sav) hediye kabul ederdi.”diye bir hatırlatmada bulunulduğunda, şöyle konuşmuştur: “Rasulullah (sav)’a verilen aslında hediyedir, fakat bize verilenler ise rüşvettir”.
Demek ki böylelerin asıl amacı şahsa değil de geldikleri makamdan olan beklentileri yüzünden, o makamda kim varsa ona hediye adı altında bir şeyler sunarak amaçlarını gerçekleştirmektir. İşte bu tür bir ad ya da kılıf kullanılarak verilen hediye adı altındaki rüşvet, vebal bakımından çok daha büyük bir vebal taşır ve bunun hoşnudsuzluğu da oldukça ağırdır.
Anlatıldığına göre Yüce Allah Yuşa’ b. Nun (as)’a şöyle vahyetmiştir: “Ben senin kavminin iyilerinden kırkbin kişiyi, kötülerinden de altmışbin kişiyi helak edeceğim.” Bu vahiy üzerine Hz. Yuşa: “Rabbim, kötüleri anladım da, acaba iyilerin vebali/günahı neydi ki, onları da helak ediyorsun?” diye sorar. Allah da şöyle buyurur: “O iyi kimseler, benim gazapta bulunduğum şeylere ve kimselere gazapta bulunmadılar, onlarla beraber oturup yediler ve içtiler.”
Özetle söylemek gerekirse bugün vatandaşların bozulmaları, onları idare edenlerin bizzat kendilerinin dürüst olmamaları ve düzenbaz olmalarındandır. İdarecilerin bozulması da âlimlerin bozulmalarına dayanmaktadır.
Eğer bir hayır işlemişsen, nihayet gittiğin yerde de karşında onu bulacaksın.
Şayet yaptıkların kötü ve şer ise, gideceğin yerde de karşında ondan başkasını bulamayacaksın.
Daha sonra Süleyman, Ebu Hazım’a: “Ne olur, benim için dua buyur” dedi. Ebu Hazım da şöyle dua etti:
“Allah’ım! Eğer Süleyman senin velin ve dostun ise, ona dünya ve ahiret hayrını kolaylaştır. Eğer senin düşmanınsa, onu perçeminden yakala, istediğin ve razı olduğun hedefe ve işe yönelt!”
Ömer b. Abdulaziz de Ebu Hazım’a, “Bana öğütte bulun” diye söyledi. Ebu Hazım da: “Yerine ve yatağına uzan, sonra ölümü başının ucunda gör/bil. Sonra da o ölüm anında nasıl olmayı istiyorsan, onu düşün. O an ne yapmak istiyorsan, işte ona tutun. Öyle bir anda neyin olmamasını da istiyorsan, tüm o şeyleri de o andan itibaren terket. Belki de o an çok yakındır.” diyerek kendisine öğütte bulundu.
Yine anlatıldığına göre, Süleyman b. Abdulmelik Mekke’ye gitmek üzere çıktığı yolculukta, önce Medine’ye gelmişti. Bu arada Ebu Hazım’a birilerini gönderterek, onu huzura çağırdı.
O da kalkıp, Süleyman’ın huzuruna geldi. Süleyman ona: “Biz neden ölümü sevmeyiz?” diye sorar. Ebu Hazım da, “Çünkü siz ahiretinizi harabe haline getirdiniz ve dünyanızı da mamur duruma soktunuz da ondan. Dolayısıyla böyle mamur bir duruma getirdiğiniz bu dünyanızı bırakıp harabeye dönüştürdüğünüz ahiret yurduna gitmek istemiyorsunuz” dedi.
Eğer bir kimse gerçekten Rabbini severse, o takdirde, Allah’ın hoş karşılamadıklarını hoş karşılamaz ve Allah’ın sevdiklerini sever.
Doğrusu Allah’a karşı gelmekten rahatsızlık duymayan bir kimse, Allah’ı sevmiyor demektir. Aslında Allah’ı sevmeyenler de, O’ııu gereğince bilmeyen ve tanımayanlardır.