Quotes
İçime attığım kar taneleri kadar küçük şeylerin zamanla önünde durulmaz bir çığa dönüşebileceğini öğrendim. Oysa bir dağın zirvesine düşen ufacık kar taneleri gibiydi hepsi... Zamanla yuvarlanıp döndüler içimde, büyüdüler ve kocaman bir çığa dönüştüler.
Meğer her şeyi içine atmak bir felaketmiş...
Çünkü içine attıklarının altında ezilir, yorulurmuş insan.
“Artık ne kimseye yük oluyorum ne de kimseyi kendime yük ediyorum.”
Pişmanlık, zaman zaman ortaya çıkıp insanın ruhunu parçalayan vahşi bir hayvan gibi…
“Her kalbe bahar gelir ama bazıları çiçek açar.”
Velhasıl geçti, bitti...
Herkes hayatına baktı, kaldığı yerden devam etti ya da her şeye en baştan başladı. Meğer doğru olan da buymuş. Bir şey kısmetin değilse ne çok sevmek ne de beklemek hiçbir şeyi değiştirmiyormuş...
Bazı insanları sahip olduğu değerler ayakta tutar, bazılarınıysa kaybedecek bir şeyinin kalmaması..
Sayfa 37 - DestekKitabı okudu
Kimse, kimsenin içinde kopan kıyameti anlayamaz...
Sayfa 143 - destek yayınlarıKitabı okudu