Tam da olmam gereken yerde oldugumu hissediyorum. Dokunamayacak kadar uzak, duyabilecek kadar yakın. Hissedemeyecek kadar uzak, görebilecek kadar yakın...
Durmuş tanımadığım bir kadının arkasından bakıyorum… İki gün önce hayatımda olmayan ama sanki hep hayatımdaymış ya da hayatımda olması gerekiyormuş gibi garip bir hisle.
"Tam da olmam gereken yerde oldugumu hissediyorum. Dokunamayacak kadar uzak, duyabilecek kadar yakın. Hissedemeyecek kadar uzak, görebilecek kadar yakın"
Sanki o saf duygular aralarında oluk oluk akarken tek kelime etmeden koca bir dünyayı konuşuyorlar...Ve ben boğuluyorum! Bu nasıl bir varoluş böyle, aklım almıyor!