Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Hiçliğin Kıyısında Yorumları ve İncelemeleri
Hiçliğin Kıyısında yorumları ve incelemelerini, Hiçliğin Kıyısında kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Hiçliğin Kıyısında puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.510 üzerinden
472 syf.
10/10 puan verdi
Aşık oldum bu kitaba, imdat.
Konusu;
Camryn adlı depresif bir kız var hayatında pek çok kötü olayla karşılaşmış, gülümsemeyi sevmeyen bir tip. Bunun bir de kız arkadaşı var, Camryn sosyalleşsin diye bara götürüyor. Kız arkadaşını kırmamak için bara gidiyor orada bu kız arkadaşının sevgilisinin saldırısına uğruyor. Kız sonraki gün arkadaşına bu olayı anlattığında arkadaşı
472 syf.
9/10 puan verdi
Camryn karakteri üzerinden nihilizmin reele yansımasını güzel bir şekilde işlemiş Redmerski.
Camryn ağır varoluşsal sorgulamalar içinde kendini kaybeden bir kadın ve bir gün, bilmediği bir yere bilmediği bir zaman dilimi süresince bir yolculuğa (ıdaho'ya) çıkar ve hikaye başlar.
Her şeyden kaçarak (bir anlamda) kendini arayan Camryn gideceği yerde bıraktığı rutinin bir yansımasını göreceğinden habersiz yola koyulur ancak ona yolda tanışacağı Andrew adındaki karakter onu bu acılarından kurtaracak güce sahiptir. Ancak Andrew de karanlık sırlarını Camryn'den sakladığı için yolun sonunda o sırlar kendilerini bekliyor olacak... kitap içeriğine dair buraya kadar değinip bırakıyorum. Bu akıcı ve güzel romanı okuyun derim. oldukça güzel.
Uzun zamandır beni ağlatacak bir kitap okumak istiyordum.
Hiçliğin Kıyısında son sayfaları ile bunu başardı. Ve ben bunu hiç beklemiyordum. Şaşırdım açıkçası. Çünkü çerezlik diyebileceğim nitelikte bir kitap kendisi.
İnsanı içine çekecek müthiş bir konusu yok. Yazarın kalemi doyum yaşatacak cinsten de değil. Dolayısıyla okurken yoğun herhangi bir sevinç, öfke, hüzün vs. de hissetmedim. Buna rağmen son sayfalarda ansızın ağlamaya başladım. İyi geldi yalan söylemem,, Bunun için teşekkürler Jessica. Gözyaşlarımdan haberin olmasa da, sana ulaşmasını istediğim bazı cümlelerim var. Özellikle son bölüm hakkında. Şimdi burada sinirime hakim olup yazmayayım ama bunlar umarım kendisinin rüyasında belirir ya da zihninde herhangi bir anda yankılanır. :) Beni kalpten götürmeye hakkı olmadığını düşündüğüm için cümlelerim bir hayli ağır, kusura bakmasın.
Her neyse şaka bir yana (gayet ciddiydim) kitabın bana göre tek artıları, içinde bahsi geçen birkaç şarkı ve Andrew. Şarkılar gerçekten çok güzel. Andrew ise okuduğum en ince düşünceli, anlayışlı karakterlerden biri. Bunu söylemem gerek. (Yoksa biraz kırılabilir.)
Bunlar dışında, Sonsuzluğun Kıyısında diye bir devam kitabı olduğunu da burada öğrendim fakat okumayı düşünmüyorum. Çünkü dediğim gibi pek zevk almadım. Yazarın kalemi benlik değil. Ayrıca yetişkin içerik de rahatsız edici boyutta...
Eğer illa okumayı düşünüyorsanız bunları bir değerlendirin derim. ^^
Hiçliğin Kıysında iki kez elime alıp geri bıraktığım bir kitap olmuştu.İkisinde de hikayeye dahil olamamıştım ve dışlanmış gibi hissetmiştim kendimi.Ama bu sefer kıyıdan köşeden kitaba girebildim ve rahat bir şekilde 3-4 saatte bitti.
Konusunu tek cümleyle özetleyeyim.Hayatı yolunda gitmeyen Camryn yolculuğa çıkar ve Andrew'le tanışır.İşte bu kadar.
Kitabın genelinde hep bir şeyler olmasını bekledim.Kötü bir kitap mıydı? Asla.Ama benim beklentilerim arasında daha ilginç şeyler vardı.Yazar koymuş bir aksiyon ama o da sondaydı! Son 60 sayfa filanda ve ne yalan söyleyeyim pek fazla etkilenmedim.
Romantik bir kitaptı.Yani şöyle diyeyim gençlik enerjisiyle dolu bir kitaptı.
Yazıma değinecek olursak dediğim gibi rahat okunabilecek, akıcı bir kitaptı.İki karakterin bakış açısıyla anlatılıyordu ki bu kitaba cuk oturmuştu çünkü ne onlar birbirlerini tam tanıyordu ne de biz onları tanıyorduk.
Bu arada sonda ( sondan altıncı sayfa idi sanırım) yazar çok kötü ters köşe etti bizi.
İşte böyle arkadaşlar.
Kitaba puanım 7/10.Okumanızı öneririm.Ben okuyan çoğu kişi gibi ölüp bitmedim ama beğenmeme durumu da söz konusu değil.Mükemmel olmadığını bilerek başlarsanız sıkıntı yaşamazsınız sanırım.
''Geçmişte yaşarsan ileri gidemezsin. Geleceğini planlamak için çok zaman harcarsan ya kendini geriye itersin ya da hayatın boyunca aynı noktada kalırsın. Anı yaşa, acele etme, kötü anılarını sınırla. O zaman gideceğin yere çok daha hızlı varırsın ve yolda çok daha az engelle karşılaşırsın.''
Kendi türü içinde baktığımda gerçekten iyi bir kitaptı. Akıcı, zorlamayan, duyguların iyi ifade edildiği bir kurguya sahipti. Bazı yerleri saçmaydı ama çok da üzerinde durmadım.
Bir de Orpheus ile Eurydice hikayesi olan dövme beni can evimden vurdu. Kitabın en orijinal fikri Andrew’un dövmesiydi.
Bana göre bu kitaba geç kalmamım en büyük eksisi tahmin etmem oldu. Yoksa o son, beni çok daha fazla etkilerdi. Bir de son sahneden, 2 ay sonrasına bu kadar hızlı geçmemesini, o duygusallığı biraz daha devam ettirmesini tercih ederdim. Bana göre arada, o hisleri yoğunlaştıracak, acaba ne olacak dedirtecek bir bölüm daha olmalıydı. Ağlamamı kursağımda bıraktı.