İki sene önce bu aylarda okumuştum Hikem-i Atâiyye'yi. Kendimi bile unutmuşken, her şey anlamsız gelirken, ilerisini düşünemezken, çaresizken bana cümleleri ve nasihatleri ile şifa olmuştu. Kitabın 50’den fazla şerhi yapılmış. İngilizceye, Fransızcaya ve İspanyolcaya çevrilmiş. Bunları kitabı okuduktan sonra öğrendim tabii.
Benim elimdeki, iki ciltlik kitabın birleştirilmiş hali. Birinci ciltte 159 hikmet , ikinci ciltte 103 hikmet olmak üzere toplamda 262 hikmetten bahsediyor Atâullah İskenderî. Hikmetlerinin her birinde tasavvuf nasihatleri var ve nasihatlerinden sonra bunları Kuran ve hadis ışığında hikayeler, örnekler vererek açıklıyor. Her biri inci gibi kıymetli , altından daha değerli... 11.Hikmet : Kendi varlığının tohumunu bilinmezlik toprağına göm yani adsız sansız ol. Çünkü toprağa karışıp kaybolmayan tohum yeşerse de fayda vermez.
25.Hikmet: Bu dünyada üzüntü ve dertlere uğramayı garipseme. Çünkü bu dünya kendine yakışanı, tabiatının gereği olan şeyi ortaya çıkarır. 91.Hikmet: Halkın vermesi mahrumluk, Hakk'ın vermemesi ihsandır.
112.Hikmet : Ey talip, isteğin gecikti diye Cenab-ı Hakk'a itiraz etme. Fakat edebinin gecikmesi sebebiyle nefsine itiraz et.
