sanatın, dürtü ve arkaik arzunun veya fantezi materyalinin bu hammaddesini yönlendirme görevi, buradan çıkar. Arzunun yönlendirilmesi kavramını toplumsal terimlerle yeniden yazmak, baskının ve arzunun gerçekleşmesini tek bir mekanizmi birliği içinde düşünmemizi sağlar.
Bu mekanizma, stratejik olarak fanteziyi dikkatle belirlenmiş sembolik yapılar içinde uyandıran bir tür ruhsal uzlaşma veya alış verişi benzer biçimde gözetir; hoşgörülemez, gerçekleştirilemez, tam olarak yok edilemez arzuları sadece gömebildikleri ölçüde tatmin ederek fanteziyi etkisizleştirir.
