Mutluluk bizimle saklambaç oynamıyor. Aksine, mutluluk zaten hiç aramadığımız yerde, içimizde. Hep anlatılan bir mutluluk hikâyesi vardır.
İnsanoğlu mutluluğu hep hor kullanıyormuş... Hep şikayetci, hep bıkkınmış. Bir gün melekler mutluluğu saklamaya karar vermişler. Saklayalım, zor bulsunlar. Zor buldukları için belki, kıymetini bilirler diyerek başlamışlar tartışmaya.
Mutluluğu saklamak kolay değilmiş. Kimisi, "Everestin tepesine saklayalım, demiş. Kimisi ise "Atlas Okyanusu'nun dibine, demiş. Taç Mahal kubbesi, Mekke sokakları, İtalyan sofrası...
Bir hastanenin yenidoğan odası, dondurma külahı, şarap şişesi..
Sigara paketi, lale bahçesi. Pek çok yer düşünmüşler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiş. Derken meleklerden biri, "İÇLERİNE SAKLAYALIM, demiş. "Kimsenin aklına gelmez içine bakmak."
İşte o gün bu gündür mutluluk insanin içinde saklı ve fark edilmeyi bekliyor.
Not;arkadaşlar kitabın içinde kitabı özetleyen güzel bir hikeye herkes okumalı ben beğendim bir çok kişisel gelişim kitabından iyi klişeler az okumak isteyenlere keyifli okumalarrr...
