Hokka Gibi : Hattatların Hatıraları
İsmet GülnihalSözler ve Alıntılar
Hattat Yusuf Ergün Erzincanî (1956-1985)'ye Cahit Zarifoğlu, Akabe dergisi için mülâkat teklif ederken:
-Kur'an-ı Kerim yazarsanız akabe dergisi olarak yayınlayabiliriz, deyince Hattat Yusuf Erzincanî:
-Yazamam, diye cevap verir.
Sonra da:
-Öyle kolay değil, bizimkisi ancak bir başlangıç, bir öğrencilik. Kur'an-ı Kerim yazacak kadar hat sanatında ilerlemiş olmak herkese nasip olmaz, diye konuşmasını bitirir.
-Efendim, biz de acizane hat sanatına gönül verdik.
Yesarî talebelerine dermiş ki:
Yazarken kıldan ince kılıçtan keskin bir sırat üzerinde yürüdüğünü unutma.
Sayfa 131 - kalemin esrarı
Kim ki birini küçük görürse aynaya baksın. Orada kendini görecektir. Küçük görmek insanın kendi küçüklüğündendir.
Sayfa 327
-Siz Türkler nasıl oldu da bu harikulâde yazıyı terk ettiniz? Böyle tekâmül etmiş ve bu üstün estetiğe ulaşmış bir yazıdan nasıl vazgeçebildiniz? Biz ki Japon harflerinin iptidaîliğini bildiğimiz hâlde, sayıları 1900'ü aşan harflerimizi değiştirmeyi düşünmemekteyiz. Eğer müsaade eder, bu mektubu bana verirsen, onu çerçeveleterek yazıhanemin duvarına asmak isterim, demiştir.
Sayfa 280
Biz, bu yeşil hokkaya ve topraktan yapılmış boncuğa benzeyen âlemin yaşlı seyircileriyiz.
Sayfa 265 - mesneviden ibretli bir levha
Sen sertleştikçe kalem ve yazı da sertleşir, onun için yazarken sanki dünyada değilmişsin gibi olabilmelisin. Tıpkı bir kalenderin hiçbir şeyle ilgilenmemesi gibi... Dikkatini bir noktaya tevcih ederek, ağır bir fedakârlığın, terletici bir himmetin eline yalnız kalemini değil, benliğini teslim etmen gerekir. Bu işin de yolu budur azizim, dedi.
Sayfa 130