Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Hollow Kardeşler
Krystal SutherlandDüşük Puanlı Hollow Kardeşler Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Hollow Kardeşler sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Hollow Kardeşler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.510 üzerinden
Beklentilerimi karşılamayan bir kitap oldu. Sürekli bir gizem var ama sizi asla doyurmuyor. Son ana kadar bilgi vermekten kaçınıyor. Zor okudum, zor bitirdim.
Üç kız kardeş bir yılbaşı gecesi ailelerinin yanından göz açıp kapayana kadar geçen bir sürede kaybolurlar ve tam bir ay sonra kayboldukları noktada ortaya çıkarlar. Geri döndüklerinde değişmişlerdir, bazı özel güçleri ve aşırı güzel fiziksel özellikleri vardır. Bu değişimi anlayan babaları delirir ve kendini öldürür, geriye kederli ve kontrolcü bir anne kalır. Yıllar sonra en büyük kardeş tekrar ortadan kaybolur ve geriye dönük gizemleri çözmenin vakti gelir.
Aslında böyle anlatınca merak uyandıran bir kitap gibi görünse de anlatım tarzı yüzünden bende hiç merak uyandırmadı. Üç kız kardeşten biri süper model, biri rock yıldızı ve diğeri de normal bir ergen. Ve biz tüm bu hikâyeyi tabii ki de ergen olanın ağzından okuyoruz. Başkarakterimiz on yedi yaşında ama kısa kısa olacak şekilde bir anda yedi yaşındaki olayları okuyoruz, sonra on yaşına gidiyoruz, sonra on beş yaşındaki başka bir olaya geçiyoruz. Farklı yaşlardaki olaylar silsilesini şehriye çorbası misali yalayıp yutuyoruz. Tüm kitap boyunca ilahi bakış açısı kullanılsa ve kronolojik bir sıra izlense ya da flashbackler başarılı bir şekilde yazılsa neler olurdu diye düşünüp hayal kırıklığına uğradım. Ne yapalım yazar bunu tercih etmiş. Sevmek zorunda mıyım? Değilim.
Bunlar dışında özgün bir konusunun olduğunu düşünüyorum, en azından ben bir benzerini daha okumadım. Kurguda bazı mantık hataları olsa da bu hatalar canımı sıkmadı. Fena değildi.
Gece okumayın uyarısı
Özgün ve ilginç yer yer çarpıcı betimlemelerle farklı bir hikayeydi.
Ama gelin görün ki ben kitabı sevdim mi sevmedim mi bilemedim. Konusu kısaca şöyle: Grey, Vivi ve Iris çocukken kayboluyorlar bir süre sonra bulundularında da üzerlerinde hiçbir kıyafet yok ve boğazlarına birbirinin aynısı izleri var. Siyah saçları beyaza kaçan sarı olmuş ve mavu gözleri de siyah artık.
Bu küçük kızlara ne oldu izler nerden geliyor üstlelik geri döndüklerinde babaları neden kızlarının aynı olmadığını söylüyor?
Yukarıdaki soruların cevabını ararken ürperdim diyebilirim, kitapta yazıyor zaten fantastik olduğu fantastik aşığı olmama rağmen bu kitapta beni bir şeyler rahatsız etti.
Tekrar okumak isteyeceğimi sanmıyorum. Ama eğer siz korku filmi tadında, betimlemeleri etkileyici ve özgün bir konu, gece okursanız sizi her ufak seste gerecek bir kitap okumayı seviyorsanız okuyun derim.
Uzun zamandır bu kadar farklı bir havası ve cazibesi olan bir kitap okumamıştım.
Baya bildiğin okuyucuyu yerden yere vuran ama aynı zamanda da parmağında raks ettiren, kaotik, tuhaf, ürkütücü ve üzücü bir güzelliğe sahipti kendileri.
Kitabı elimden bırakamadan, her duygunun her tonuna girerek, büyük bir heyecanla ve merakla okudum. O sonla birlikte kafamda bin tane deli soru var ama devam kitabı şimdilik yok gözüküyor. Peki cevapları bilmek istiyor muyum hiç emin değilim. Belki de kitabı bu kadar farklı kılan da tüm bu belirsizlikleridir.
Çok şahsına münhasır bir kitap olduğundan herkesin beğeneceğini sanmıyor.
Şöyle ki ben çok beğendim ama beğendiğim için de hiç mutlu değilim, işte böyle birşey.....
Grey,Vivi ve Iris sıradışı üç kardeş. 3 yıl önce yılbaşında yolda aileleriyle giderken aniden ortadan kaybolurlar. Bir ay sonra aynı yerde, çıplak ve birşey hatırlamazken ortaya çıkarlar. Hepsinin mavi gözleri siyaha dönmüş ve saçları da beyaza dönmeye başlamıştır. Babaları onların kendi çocukları olmadığını iddia ederek intihar eder. Anneleri de kendisine "anne" demelerini yasaklar. Büyük ablaların ikisi de evi erkenden terkeder ve eve dönmezler;Iris ise annesiyle olabildiğince normal bir hayat yaşamaya başlar. Ama abla Grey'in kardeşlerine not bırakıp kaybolmasıyla asıl olaylar başlar.
Kitabın konusu orjinaldi ve anlatım da hoşuma gitti. Bazı betimlemeler öyle iyi yapılmış ki çiçekten gelen çöp kokusunu duyuyor gibi oluyorsunuz. Lakin bu konu için eksik kalmış kitap. Ana olay sanki devamı gelecekmiş gibi bitiyor. Ayrıca hâla yerine oturmayan, ucu açıkta kalan bir çok detay var. Yani evet konuyu sevdim ama bu konuyla bir seri çıkardı bence. Ama son derece heyecanlı, tempolu ve gerilimli bir kitaptı.
Öneriyorum ama devamını da istiyorum.