Mirza Elekber Sabir, İslam dünyasında halkın topladığı bağış ile heykeli dikilen ilk kişidir. Bu heralde halka yakınlığını ve ne kadar halktan birisi olduğunu açıklamaya mahal bırakmıyor.Azerbaycanın tüm ünlü şairleri onu Fuzuliden sonda gelen ikinci büyük Azeri şairi sayar.O eserlerinde o kadar müstehzi ve ironik bir dil kullanır ki bazen okurken gerçekten halkı küçümseyen bir şair olduğunu bile düşünebilirsiniz.Mirzanın kaleminden nerdeyse herkes payını almış. Hophopname tamamen satirizmin zirve yaptığı bir eser. Eserinde sahte dindarları,sermayesi din olanları,bürokratları,aydınları,milliyetçileri,sunnileri,şiileri,zenginleri,mollaları,zahitleri yani davasından işinden uzaklaşıp halkı aldatan,toplumun damarlarına sülük gibi yapışıp,sosyal değerlerden beslenen herkesi ciddi şekilde eleştirir.Bizim edebiyatımızda Şair Eşref,Neyzen Tevfik ve Sünbülzede Vehbi’nin başını çektiği Hicviye türünü o kadar güzel işlemiş ki eser her hecesinde yoğun bir istihza kokuyor. Eserin sürekli aynı konulara vurgu yapması ve hacim olarak yoğun olması biraz sıkıcı kılıyor.
