Horla ve Diğer Fantastik Hikayeler
Guy de MaupassantSözler ve Alıntılar
Memnun uyuyor musun Voltaire,
O iğrenç gülümseyişin
Etlerinden sıyrılmış kemiklerin üzerinde uçuşuyor mu ?
Gustave Flaubert bir dostuna şu umutsuz cümleyi yazmıştı: ‘Hepimiz bir çöldeyiz. Kimse kimseyi anlamıyor.’
...
İnsan bir diğer insanda neler olup bittiğini bilmiyor işte. Birbirimizden yıldızlardan daha uzak, üstelik daha yalıtılmış haldeyiz çünkü düşüncelerimizin içine işlemek mümkün değil.
Peki neden evleniyorsun diyeceksin!
...
Yalnız olmamak için evleniyorum
...
Geceleri yalnız kalmak istemiyorum. Yanımda, yanı başımda,konuşabileceğim, ne olursa olsun herhangi bir şey söyleyebileceğim bir varlık olsun istiyorum.
Uykusundan uyandırılabilmek istiyorum, aniden bir soru sorabilmek, yalnızca sesini işitmek, yanımda birinin olduğunu, uyanık bir ruh, işleyen bir mantık olduğunu hissetmek, mumu yaktığımda yanımda bir insan yüzü görmek istiyorum...çünkü... çünkü...Çünkü yalnız başıma korkuyorum.
GUY DE MAUPASSANT
Evet. Evleniyorum. Doğru.
Düşüncelerimde ve inançlarımda bir değişiklik yok yine de. Eşini yasalara onaylatmayı aptallık olarak görüyorum. Her on kocadan sekizinin de böyle düşündüğünden eminim. Hayatlarının aptallığını yaptıkları, özgür aşktan vazgeçtikleri, hayattaki tek keyifli ve iyi olan, bizi sürekli başka kadınlara iten fantezi gücünü yok ettikleri vb için her şeyi hakkediyorlar şüphesiz.
Kendimi tek bir kadını sevmek için hiç olmadığı kadar uygunsuz hissediyorum çünkü her zaman diğerlerini daha çok seveceğim. Binlerce kolum, binlerce dudağım ve binlerce ruh halim olsun, bu çekici ve önemsiz varlıklardan bir orduyu aynı anda sarayım isterdim
Bir zamanlar keyif aldığım insanların yanında duramıyorum bile. Onları tanıdıkça, bana ns diyeceklerini,benim karşılığında ne cevap vereceğimi, değişmeyen kalıp düşünceleri, mantık zincirlerini önceden görebiliyorum.
Her beyin, içine kapatılmış zavallı bir atın sonsuza kadar dönüp durduğu bir sirk gibi. Ne kadar çaba gösterirsek, ne kadar dönüp dursak, ne kadar yolumuzu değiştirsek de sınırlar dar, her şey yuvarlak, beklenmedik engeller ve bilinmeyen kapılar yok. Dönmek, aynı düşünceler, aynı keyifler, aynı şakalar, aynı alışkanlıklar, aynı inançlar, aynı mide bulantılarıyla sürekli dönmek gerekiyor.
...Bu adamın, bir kurdun meyveyi kemirmesi gibi bir düşünce ile kemirilip yok olduğu anlaşılıyordu Deliliği, düşünceleri o takıntılı yakıcı düşünceleri o kafanın içindeydi ağır ağır kemirip bitiriyordu bedenini. Görünmez, dokunulmaz, yakalanmaz, maddesiz düşünce etini için için yiyor,kanını içiyor hayatını söndürüyordu.