Hüküm
Corinne MichaelsEn Beğenilen Hüküm Gönderileri
En Beğenilen Hüküm kitaplarını, en beğenilen Hüküm sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Hüküm yazarlarını, en beğenilen Hüküm yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Mutlu musun tatlım?”
“Tahmin edemeyeceğin kadar.” Kollarında döndüm ve onu öptüm.
Ben anlatamadım.
O da anlamadı.
Aaron ayağa kalktı ve omuzlarımdan tuttu. "Ben sana döndüm. Senin yüzünü tekrar görebilmek için yaşadım. Onu değil, seni. Her anımda seni düşündüm, seni hayal ettim, sana dokunmaya ihtiyaç duydum." Konuşurken elleriyle kollarımı kavramıştı. "Sana ihtiyacım var Natalie. Sana ihtiyacım var ve seni savaşmadan kaybetmeyeceğim. Ben senin ve kızım için yaşadım. Eğer birinin bunu tekrar benden almasına izin verirsem kendimi asla affetmem."
Sayfa 24Kitabı okudu
"Benim evim senin yanında olduğum yer. Sen burada benimle değilsin," dedi ve tekrar albüme döndü.
Aklımdan farklı tepkiler geçiyordu ama ağzım kapalı kaldı. Ona yanıldığını söyleyebilirdim fakat yanılmıyordu. Ona yalancı bir umut verebilirdim ama yapmayacaktım. "Ne diyeceğimi bilmiyorum." Dürüstçe söyleyebileceğim tek şey buydu.
Albümü kapattı. Gidip yanına oturdum. "Deneyeceğini söyleyebilirsin. Belki beni affedebilirsin. Seni ne kadar sevdiğimi görebilirsin. Bunca yıllık evliliğimizin senin gözündeki değeri bu mu?"
Gözümden yaşlar düşmeye başlarken gözlerimi kaçırdım. Kalbimdeki acı yüzümde yansımalarını buluyordu. "Senin yokluğunu kabullenmek benim için asla kolay olmadı. Bunun için çok çabaladım. En kızgın olduğum anda bile ölmemiş olmanı diledim." Aaron yüzümdeki yaşları eliyle sildi. "Ama canımı çok yaktın. Onunla yalnızca bir gece bile yatmış olsan, bunu hayatımın en zor gecelerinden birinde yaptın. O seni seviyordu Aaron. Bunu gözlerinde görebiliyordum. O senin cenazene geldi."
"Benim için bir önemi yok. Kalbime sahip olan kişi sensin. Dünyam sensin."
Sayfa 84Kitabı okudu
"Ben sana aitim."
"Hayır, sen ona aitsin."
Sayfa 12Kitabı okudu
Bazen acılarımız o kadar derin oluyordu ki sözcükler onları iyileştiremiyordu.
Fakat gerçek şuydu ki,bazen pişmanlık yaralarımıza iyi gelmiyordu.
"Aaron?"
Tam önümde duruyordu - hayattaydı. Bir yıl önce burada olması için ruhumdan vazgeçebileceğim adam buradaydı. Tereddütle bir adım attım. Etrafımdaki diğer insanların farkındaydım ama zihnim ondan başka bir yere odaklanamıyordu.
"Selam bebeğim," dedi kulak tırmalayan bir sesle.
Sayfa 5Kitabı okudu