" Ötekileştirme, o kadar derin bir kelime ki bir kez içine girdiğimizde içinden çıkamayacağımız bir sözcük. Ama şunu söylemeliyim . Bize yapılan buydu. Bunu hissetmiştik. Daha da önemlisi bilinçli bir şekilde bize hissettirilmişti. Ya sevilmemiştik ya sevmemiştik ya da farklıydık. Sebebi ne olursa olsun insanın utanması gereken en önemli şey belki de başkasını üzmekti. Ötekileştirmek , üzmektir. Üzülüyordum. Ama bunu yapanlar hiçbir şey umurlarında olmadan yaşayıp gidecekti. Ve ben de benim kucağımda duracak bu üzüntüleri hayatım boyunca taşımak durumunda kalıyor olmanın bana verdiği acı da büyük oluyordu."
Hus Agaci'nın Gölgesinde!
Sirtimda duran geçmişin izleri
Öldürüyor en temiz saf duygulari
Hüzün dolduruyor mevsimi
Ne sehir ne de iklim
Ah su yashi gözler
Yikt geçti beni
Saklidir sende hem de bende
Söyleme suçunu
Bulasir günahlar yüzüme
Ne zaman söylesem
Tarih gildiniyor
Ne zaman söylesem
Gözlerim düsüyor
Düs benden
Ama koparma beni
Sigmaz bu kalbim avucuna
Al beni her seyimle beraber
En karanlik yerden kurtar
Bak batiyor günes
Tüm umudum gibi
Gel dokun karanliga Gözlerinle, ellerinle
Dağıt üstümdeki ahi
Uyan ey insan!”