"Gönlü coşuyor, gönül coştukça dile geliyor, çağları aşan bir ozanın dilinden mırıldanarak arz-ı hâl ediyordu:
Bu gün ol dilber-i rână
Benimle oldu hem-sâye
Ki yüzü güneşe benzer
Latif kaşlarıdır aya...
Beli ince, boyu uzun
Yüzü hübdur, sözü mevzün
Dili sihri, okur efsûn
Gönlümü verdi yağmaya...