Unutmayalım ki o Ömer (r.a.) şu sözlerin sahibidir: “Eğer Muhammed (s.a.) ümmeti arasında bu işte (halifeliğe) benden daha muktedir birinin olduğunu bilseydim, Müslümanların yönetimini yüklenmektense boynumun vurulmasını tercih ederdim.”
İşte Allah’a davetin üslubu budur. Bu davetin hesabında kişilerin takdirlerinin yeri yoktur. Bu dava bir mesajdır, bir inançtır... Onu gereği gibi eda eden, yerine getirdiği ne olursa olsun sevabını kazanır. Eğer Yüce Allah, Müslümanları yöneten kimselere bu kitabı okumak ilhamını verecek olursa elbette bu açıdan onlar için çok yararlı olur. Yönetimleri daha bir sağlamlaşır, halkları onları sevmeye başlar ve kalpler etraflarında kenetlenir...
Müslüman ümmetin fertlerinin, Hz. Ömer’in (r.a.) ahlakıyla ahlaklanması ve onun siyasetini izlemesi halka son derece önemli ölçüde bir istikrar kazandıracaktır... Hz. Ömer (r.a.) iman ettiği Resulün (s.a.) ve O’ndan sonra gelen halifesinin çok iyi bir askeri idi... Resulünden (s.a.) Müslümanın samimi bir mümin olup -insanlar hoşnut olmasa bile- her zaman hak ile birlikte bulunup, bu konuda her şeyi nasıl feda edebileceğini ve yalnızca Allah’ın rızasını gözetip onunla nasıl yetineceğini öğrenmişti... Bu kadarı yeter de artar bile...
