insan alışıyordu, bazen mutluluğa, bazen kedere, hatta bu kadar mı, insan kaosa bile alışıyordu. Kırmızı kiremitli çatılara alışıyordu. Betondan kütlelere alışıyordu. Islak sokaklara, ilerlemeyen ve caddeleri tıkayan arabalara, kalabalık otobüslere, binilemeyen trenlere alışıyordu. Hastalığa alışıyordu. Ölümlere alışıyordu.