İçeriye Bakan Kim?
Mehmet GünsürFeatured İçeriye Bakan Kim? Posts
You can find Featured İçeriye Bakan Kim? books, featured İçeriye Bakan Kim? quotes and quotes, featured İçeriye Bakan Kim? authors, featured İçeriye Bakan Kim? reviews and reviews on 1000Kitap.
Gidelim. Her şeyi bırakıp gitmek istiyorum. Her şey çok fazla gerçek. Gidip bir verandada uyumak istiyorum. Üzerime yapraklar düşerken. Sıcak, akşamüstü, seviştikten sonra. Tercümesi olmayacak kadar dünyaya ait bir dilde, seste diyor konuşmayı başlatan genç adam.
Naneleri topladım. Köklerdeki toprağı temizledim. Sık ve alçak mandalina ağaçlarının arasından bahçenin daha da içine, kuyuya doğru yürüdüm. Geniş ağızlı, taştan örülmüş bir bostan kuyusu. Suyun çok yakında, birkaç metrede olduğu hep hissedilir. Özellikle akşamları..
...
Bazı geceler, keyifsiz ve dalgınsam, zor uykuya dalarım. o zaman salona, koltuğa dönüp birkaç sigara daha içerim, ışıkları yakmadan. Küçük, sıradan, gündelik şeyler düşünmeye çalışırım: bir sevinç ya da öfke izi arayarak. Bulursam sevinirim. Çoğunlukla bulamam. Koridorda, odalarda, şöyle bir dolaşıp, yatağa dönüp uyurum. rüyalarımda, –uzun süredir– yabancı, ürkütücü, hiç tanımadığım, yorgun kalabalıkların doldurduğu bazı kuzey şehirleri görürüm. Kaybettiğim, ne olduğunu da hatırlayamadığım bir şeyi ararım, silahlı bir grubun içinde olurum kimi zaman. Birbirlerine çok benzeyen rüyalarımda, arada, bir de ev vardır. içinde bunaldığım bir ev. Çatlayan su boruları, saçma komşular ve kırılan pencereler, bardaklar, sürahilerle uğraşırım. Bazı geceler, silahlı grubun lideri gibi bir şey olduğumu da görürüm. Ama bizim silahlar çoğunlukla gerektiği gibi çalışmaz: korkulu bir geri çekilme, sığınaklar, yeraltı geçitleri, ıslak, tanımadığım ölü bedenler. Zaman zaman, bir de insan vardır yanımda, duygu olarak tanıdık, yüzü belirsiz: bir kadın. Annem mi, bir sevgili mi, bir zamanlarki karım mı, olmayan kız kardeşim mi... Kim? Tanımlanmamış rolüyle ve kişiliğiyle, benimle hiç konuşmadan, yanımda ama uzağımda, olan biteni izler, bana bakar, hiçbir şeye karışmadan. Geceleri sık sık, rüyalardan yorgun, uyanırım.
...
Bu sabah uyandığımda üzerimde bir ağırlık vardı. Hani olur ya, çok derin nefes almak istersin. Ya da gitmeye mecbur olduğun değil de, başka... Neresi olduğunu da bilmediğin bir yere gitme isteği. Tekrar uyumak, belki de yarım kalmış bir rüyanın sonunu görmek istersin. Karmaşık şeyler işte. Böyle başlayan günleri çok iyi biliyorum: içindeki o katılık, tıkanıklık duygusu giderek artar. Akşama doğru boğulur gibi olursun. Sonra içki içersin, içerim yani. Daha da kötü olur. Erkenden uyumak isterim. Ya da hiç uyumamak. Neyse, o da öyle bir gündür işte. Amerikan dizilerinde dediklerinin tersi, o güne kadar yaşadığın hayatın son günü.
Bir insanın düşüncesi, her şeyden önce özlemi değil midir?