"Güneş ufkumuzda batarken, başka bir ufukta daha parlak olarak doğmaktadır. Onun (Mevlananın), batışı da böyle bir batış oldu. Ölüm, onun için düğün dernekti. Zira ölüm, dostun dosta kavuşması, ayrılık hasretinin bitmesiydi. Hayatıyla her şeyi güzelleştiren o büyük insan, ölümüyle de ölümü güzelleştirdi. O bir beytinde: -Ben ölünce mezarımı toprakta arama. Bizim mezarımız inanan insanların gönlündedir." diyordu...
