Açıkçası başlarken zor bir kitap olarak düşünmüştüm, herhalde bir yerlerde olumsuz yorumlara denk gelmişim. Fakat gayet güzel, sıkıcı olmayan bol betimlemeli bir roman.
Aşkı işlemiş olmasına rağmen insanın içindeki çirkinlikleri de belirtmiş.
Ömer adlı bir karakterimiz aslında oldukça duyarlı ve zekiyken bir o kadar da kolay vazgeçen, pes eden, herhangi bir şeyi sonuna kadar götürme sebatını gösteremeyen bir kişi. Haliyle aşkı da sadece tutkular üzerine.
Bedri ve Macide oldukça iyi niyetli, iyi ahlaklı temiz insanlar. Sabırlı, hoşgörülü, saygılı... İyi yani.
İçimizdeki şeytan bize hep bunu yaptırıyor deriz ya bazen, Ömer'in de fark ettiği üzere içimizde şeytan falan yok. Kendimiz varız, gururumuz, zaaflarımı, tembelliğimiz, riyakârlığımız ve sevmeyi bilmeyen hallerimiz; şeytana lüzum yok velhâsıl. Belki bazı insanlar diğerlerinden daha iyidir. Bazıları da daha kötü o kadar.
