İçimizdeki Şeytan
Sabahattin Aliİçimizdeki Şeytan Posts
You can find İçimizdeki Şeytan books, İçimizdeki Şeytan quotes and quotes, İçimizdeki Şeytan authors, İçimizdeki Şeytan reviews and reviews on 1000Kitap.
“Bana öyle geliyor ki, hakikaten yapabileceğimiz bir tek iş vardır, o da ölmek. Bak, bunu yapabiliriz ve ancak bu takdirde irademizi tam bir şey yapmakta
kullanmış oluruz. Ben ne diye bu işi yapmıyorum diyeceksin! Demin söyledim
ya, müthiş bir gevşeklik içindeyim. Üşeniyorum. Atalet kanunu icabı sürüklenip gidiyorum. Eeeeh.”
Sayfa 10
“Hiçbir şey istemiyorum. Hiçbir şey bana cazip görünmüyor. Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum. Belki bir müddet sonra can sıkıntısı bile hissedemeyecek kadar büyük bir gevşekliğe düşeceğim. İnsan bir şey yapmalı, öyle bir şey ki... Yoksa hiçbir şey yapmamalı. Düşünüyorum: Elimizden ne yapmak gelir? Hiç!.."
Sayfa 9
“Hayat beni sıkıyor... Her şey beni sıkıyor. Mektep, profesörler, dersler,
arkadaşlar... Hele kızlar... Hepsi beni sıkıyor... Hem de kusturacak kadar...”
Sayfa 8
Halbuki ne şeytanı azizim,ne şeytanı?Bu bizim gururumuzun,salaklığımızın uydurması…İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu…İçimizde şeytan yok…İçimizde aciz var…Tembellik var…İradesizlik,bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey , hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var…Hiçbir şey üzerinde düşünmeye ,hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizle kullanmaya lüzum görmeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz biçare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati meçhul kuvvetlerde,insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz.
İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil,kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.Belki herkeste var…Fakat insan olan onu söküp atmasını yahut boğmasını biliyor.Dokunmadan bırakmak, bir gün başını kaldırmasına meydan vermek olur…
Unutmayın ki, dünyada en korkunç şey, ümidini kaybetmektir.
Hiçbiri insanı insan yapan şeyin şahsiyet olduğunu ,bütün ilimlerin,bütün tecrübelerin yalnız bunu temine yaradığını anlamamıştır.Bir insanın ,bilgisi, düşünceleri,mantığı,ahlakı,hulasa her şeyiyle bir kül(bütün) olduğunu henüz anlayan yok.Bu muhtelif taraflar bir insanda ne kadar ayrı çehre gösterirse göstersin, bir noktada birleşir ve bir ahenk vücuda getirirler.O nokta da şahsiyet dediğimiz şeydir.
İnsanların en zayıf tarafları ,sormadan,araştırmadan,düşünmeden,kafalarını patlatmadan inanmak hususundaki hayret verici temayülleridir.
Kendi ruhunun pisliğini bu kadar yakından gören bir adam başkalarının temiz olacağına inanabilir mi?
Zannediyorsun ki,hepimiz birer makineyiz ve evvelden kurulduğumuz gibi işleriz.Bir yerde bir bozukluk oldu mu,derhal orayı söküp atmak lazım!..En kuvvetli insanın bile bazen ne kadar zayıf anları,istediğinin tam aksini yapmaya mecbur olduğu dakikaları bulunduğunu nasıl inkar edebiliriz?Böyle hadiseler hiç kimseyi olduğundan daha fena,yahut daha iyi yapamaz!