Koray Barış İncitmez ilk romanı 'İçinde'de üst düzey bir bürokrat, gazeteci ve kiralık katil üçgenindeki karmaşık ilişkilerin yanı sıra, erkek dünyasından kadınlara ve ilişkilere bakış açısının da irdelendiği bir öykü sunuyor bize.
Zaten ilk konuşmada "BEN" demeyen kadından korkacaksın. Şimdi bu "BENim huyum, BENim suyum; BEN şuyum" deseydi, önce genel genel, akabinde de sübjektif sübjektif kendini tanımlamaya kalksaydı -ki külliyen yalan, en iyimsercesi, masumanesi yanlış- istediğine inandırsın böylesini: ya "Evet, aynen!" öyle olduğuna ve senin de onu görür görmez bunu anladığına, onu tanıdığına; ya da "Hayır, hayır!" alakası olmadığına, aslında tamamen saf ve içten ve kendini korumaya bilmem ne ıvır zıvır iyinin de müthişi olduğuna...
Burun delikleri heyecandan şişip kalkan adamın gözlerine dikkatle baktı. Bir yandan bu basit görevde bile çuvallamış olmanın utancı, diğer taraftan amirlerine nasıl hesap vereceğinin endişesi üstüne adamın sefil göz çukurlarına şimdi de canının bağışlanması için neresinden başlayacağını bilemediği bir yalvarış yerleşmişti. Ripas kafasındaki sorulara ve içinde kabaran tiksintiye rağmen acıdı. Ona dokunmayacaktı. Yine de eğilip müttefikinin kulağına sessizce hırladı: Hayat yok bu işlerde. Evine git.
