İhtiyar Kemancı
Nihat Gençİhtiyar Kemancı Gönderileri
İhtiyar Kemancı kitaplarını, İhtiyar Kemancı sözleri ve alıntılarını, İhtiyar Kemancı yazarlarını, İhtiyar Kemancı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aysız bir geceye, aşksız bir hayata kimsenin tahammülü yok, kalbimiz çiçek sepetine dönmeden yaşayamayız.
Bubi tuzağı, ölümlerin en kahpesi, güzel, sıcacık bir şey buldum sevinciyle sarılıyorsun bombaya. Amerika gökten insani yardım atacakmış, Vietnam'da da attılar, çocuklar bombalara yiyecek diye sarılırken öldüler!
Afganlı, Iraklı çocukların pazar yerinde bomba dolu tezgâhları seyreden fotoğrafları yayımlanıyor gazetelerde. Değil hayatlarımızı, rüyalarımızı dahi infilak ettiren bu bombalarla oynayarak büyüyen çocuklar!
Eski bir hikâye vardır, evin üç kızından birine küpe, birine terlik, birine de yüzük alınmış, komşu, biraz kahveniz var mı diye gelmiş... Küpe alan kız, başını sallayıp "bilmem nerde, bilmem nerde?" demiş, yüzük alınan kız, yüzüklü parmağıyla işaret ederek: "aha şurda, aha şurda!" demiş, terlik alınan da terlikleri göstermek için ayağını kaldırıp: "Kalkın verin, kalkın verin!" diyerek, cicilerini göstermiş...
Yüz yıllık emperyalist teorimize göre düşman hep saldırı konumunda. Sadece düşmanın hareket planı değişiyor. Şimdi de öyle, düşmanın adı var, coğrafyası yok, işte uluslararası şirketlerin mekânı belli değil. Silahlan gizli, kararları her gün tepemizde. Birileri bizler hiç sorgulamadan karar veriyorsa, aydınlanma dediğimiz eleştirel kültür bütünüyle sona ermiş demektir. Tartışma, uzlaşma, antlaşma hepsi tarihin çöplüğüne gömüldü, sadece 'kararlar' var.
Tabiatın tasarladığı tam bir deliliktir Karadenizli'nin bedeni. Bitki ve hayvanlardan elde edilen besinin enerjisini hemen orada harcamak zorunda. Bedenindeki gerilim o dakikada denetimden mermi hızıyla çıkar. Karadeniz'li çocuk, ani kararlar, reflekslerle, bedenini yakan inanılmaz sıcaklığın kurbanı, kölesi olur!
11 Eylül günü birbiriyle sokak sokak savaşan, her gün cenaze kaldıran gençler,
12 Eylül günü kaçacak yer, gizlenecek delik arıyordu. Tüm partiler, dernekler, dergiler kapatıldı. Yaralı ve organları çürümüş hayvanlar gibi yarı canlı büyük bir mezarın içine düşmüştük. İşkenceler, basılan evler, kaçaklar, korku, mezarlıklardaki çukurların içinde,gizlenecek kadar savurdu hepimizi.