İlk kez orta okulda okumuştum. Oldukça eski bir kitap, annemin gençliğinde okuduğu bir kitapmis. Öyle etkilenmiştim ki, yıllar da geçse tekrar tekrar okudum. Tekrarcı okurlar bilirler, her okuyuşta farklı anlamlar kazanır kitap, okuyana farklı şeyler söyler. Anlattığı, dile getirdiği acıyı her seferinde daha derinden hissettiriyor kitap, öyle samimi, öyle içten; içimizden. Bir gerçeği okuyorsunuz. Siz daha yokken belki, doğmamışken yaşanan bir acıya şahit oluyorsunuz, Duran'ın olgunluğuna sarılıp ağlamak istiyorsunuz. İhtiyar öğretmen'in bayramda kapısını çalmak istiyorsunuz.
Gördüm ki fazla bilinen okunan bir kitap değil. Edebi değeri hakkında çok iddialı konuşamayacağım ama okurken biraz samimiyet arayan biri için aranıp bulunup, okunması gereken bir kitap.
