Atom bombası ve kimyasal silahlar tehdit olmaktan çıkacak. Tek silah yazılıp olacak. Elektriğin ulaştığı her yer potansiyel bir savaş alanına dönüşecek.
İnsanlar İnternet Çağı’ndan önce kim olduğunuzu bilip ne düşündüğünüzü bilmezken, İnternet Çağı ile birlikte kim olduğunuzu bilmeyip ne düşündüğünüzü bilmeye başlamışlardı.
Siyasilerin; popülist, eğitimsiz ve öngörü yeteneğinden uzak olmaları, Makyavelist( yani amaçları için bütün araçları mübah görmeliydiler.) , rüşvet ve yolsuzluk bakımından üst sıraları zorlayan ekonomiler tercih sebebi olması gerekiyordu.
Gelen para, hiçbir zaman bitmeyecekmiş gibi, gelecekte hiçbir anlam ifade etmeyecek sektörlere veya halka popülistçe dağıtılmalıydı.Kendi markalarını para bolluğunda yaratabilmiş ekonomiler İkaros virüsüne karşı çok dayanıklıydılar.
Bana göre üç çeşit umut sayılabilirdi. Birincisi bulunduğumuza inandığımız fakat aslında varolmayan umut, ikincisi aradığımız ama hiçbir zaman bulamayacağımız umut ve üçüncüsü bir üçüncü şıkkın muhakkak bir yerlerde varolması gerektiğine bizi inandıran umut.
Her şeyin bir anlamı vardı elbette. Fakat herkesin her anlamı kavrayabilecek kadar yeterli bilgisi olamıyordu işte. Konumunuz veya mevkiniz ne olursa olsun karmakarışık hikayelerin sadece bir tarafını bilebilirdiniz ve buradan zekanızın ve hayal gücünüzün size elverdiği nispette bütün için tümevarım metodu ile çıkarımlarda bulunabilirdiniz.