İki arkadaşın hayat mücadelesindeki samimiyet kokulu dostluklarının macerasını anlatıyor bu roman:
Haber biter bitmez, Hüseyin’in yüzünü bir hüzün kapladı.
Gözleri ıslanmaya başladı. Aslında Vedat’ın akıbeti hiç de iyi değildi. Fakat eski dost olmalarından dolayı gözleri yaşarmaya başlamıştı. “Keşke bizi terk etmeseydin arkadaşım” dedi kendi kendine.
Vedat, şimdi hırsızlık yaparken öldürülmüştü. Hem de suçsuz bir insanı katlederek hayata veda etmişti.
Hüseyin, bütün bunları düşünürken “Acaba Vedat şimdi Allah’a nasıl hesap verecek; yaptığı hırsızlıkların, gaspların, yaralamaların, öldürdüğü bekçinin, bütün bunların hesabını tek tek nasıl verecek?” dedi kendi kendine.
