İki Aykırının Mektupları

Eğer “kendi olmak” istemek, sürüden ayrılıp bir birey olmak, kendini sanat yapıtı yoluyla var etmek, kral çıplak demek bir ruh hastalığıysa, Fikret Mualla bir ruh, bir akıl hastasıydı.

Ayşe

Sen daha bahardasın çocuğum. Koyu pembe bir bahar çiçeğisin. Korkuların henüz kendin için... Meyvelerin yok.

Reklam

Ayşe

Utanıyorum dünyaya geldiğime.

Ayşe

Muallacığım, hasretle seni kucaklar, mektubunu beklerim. Bir de resim koy içine mektubun.

Ayşe

İstediğimizi bulabilmek için, başka yaratılışta olmamız icap ederdi. Bu dünya yalnız, edepsizlerin, rezillerin, düşük seviyeli insanların dünyasıymış meğer.

Ayşe

Eskiden sokaktaki köpekler halime gülerdi. Şimdi gülmez oldular... Ekseriya ağlıyorlar...