Kitap iki dostun kendi aralarındaki samimi mektuplaşmalarını içeriyor. Günlük dertlerinden tasalarından bahsettikleri, herhangi bir edebi kaygı içermeyen, kolayca okunabilecek türden bir kitap kısacası. Beni asıl etkileyen kitabın içinde yer alan resimler oldu. Her sayfadaki resmi incelemek, o resmi çizerken Fikret Mualla'nın ya da Semiha Berksoy'un hissettiklerini resimlerine nasıl yansıttıklarını fark etmek benim için güzel bir deneyimdi. Yani bana kalırsa kitap içindeki resimler için bile alınıp okunmaya, incelenmeye değer..
