İki Demli Çay Yaşadıklarımız kendi elimizde mi, yoksa kader mi? Bazen içinde bulunduğumuz koyu karanlık yanıbaşımızda duran bir sevincin gölgesi olabilir mi?
Havadan sudan konuşurken güleçler ama eğer geçimden, işlerinden söz açarsan çok dertliler. Yıllardır biriken sıkıntıların tortusu içlerine oturmuş, gölgesi de gözlerine...
Ufacık mutluluklarla yetinen, sıkıntılarla kavrulmuş insanlar...
Onları seviyordu. Hem de çok... Küçücük mutluluklarına, doğaya yakınlıklarına, saf inançlarına, toprağa sahip çıkışlarına, tok gözlülüklerine, saygı duyuyordu...
Asıl güzellikse bu kahvede... Burada çaylarını içen, konuşan, kadınlığından utanmayan kadınlarla; onları kendilerinden kaçırmayan, duvarların ötesine itmeyen adamların birlikteliğinde...
Bir hayal ki bu kadar olur...