Uçsuz bucaksız bir çölde yaşıyor gibiyiz. Sonsuz bir kum fırtınası içimize düşmüşüz, sonsuz bir kum fırtınası içimize düşmüş… Vay ki Çöl büyüyor! Günler rüzgara kapılmış kum taneleri gibi etrafımızdan akıp gidiyor, etrafımızda dönüyor, birazı suratımıza bacaklarımıza kanatlarımıza çarpıp izler bırakıyor. Geçmiş şimdi ve gelecek arasındaki ölçüyü kaybettik. Ölçüyü kaybettik. Tek bir ana kasılıp kalmış gibiyiz. Çöl büyüyor. Fırtınanın dışına çıkmanın yolunu arıyoruz;
arıyoruz;
arıyoruz;hiç bitmeyecek bir savaşın tam ortasındayız; çoğalıyoruz çoğaldıkça çaresizliğimiz de çoğalıyor .Çöl büyüyor diyoruz ağzımıza kumlar (günler )doluyor .Yüzyıllardır koruyamadığımız kitapların kızgın soluğunu ensemizde hissediyoruz...
Ey insanlar, kalbinize dikkat edin.İblis‘i yoldan çıkaran da Kabil‘ in elini kana bulayan da sevgidir . Onlar sevgi tohumunu yanlış toprağa ektiler . Sevgi ektiler, büyüyünce ellerinde kalan kibir oldu . O da onları kahretti.
"Ey insanlar! Kalbinize dikkat edin, İblis'i yoldan çıkaran da, Kabil'in elini kana bulayan da sevgidir. Onlar sevgi tohumunu yanlış toprağa ektiler. Sevgi ektiler, büyüyünce ellerinde kalan kibir oldu. O da onları kahretti."