Kitapların albenisini sağlayan özelliklerinden birisi şüphesiz ki giriş cümlesidir. Ve giriş cümlesiyle adeta okuru sarsar İki Şehrin Hikâyesi.
Zamanların en iyisiydi zamanların en kötüsüydü hem akıl çağıydı, hem aptallık hem inanç devriydi, hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, hem umut baharı hem de umutsuzluk
Arkadaşlar, ben bu kitaba bayıldım! Hele sonu; ah o sonu, canım Carton... Kitap, Fransa ve İngiltere arasında geçiyor. Bu iki şehirde yaşananlar satirik ve süslü bir dille anlatılıyor. Çevre ve olaylarla ilgili yaptığı betimlemeler hem çok gerçekçi hem de rüya gibi.
Konusu:
Bastille hapishanesinde haksız yere ölüme terk edilen Doktor
Romanımız hem bir tarih romanı,hem bir aşk romanı, hemde sıkça yoksulluk,açlık ve aristokratların elinden bezmiş bir halkın dramını anlatan bir roman diyebilirim.Burada bahsi geçen iki şehir Londra ve Paris'tir.Uzun yıllar Bastille hapishanesinde yatan Dr.manette,Charles Darnay, Sydney Carton ve Lucy ana karakterlerdir.Sevgisine karşılık bulamayan Cartoon bu hayatta enazından bir işe yaramak için Lucy'nin mutluluğunu garanti altına almak için Darnayın yerine giyotine gitmeyi göze almıştır.Kitabı çok beğendim herkesin okuması dileğiyle.
Zaman zaman kişileri, mekanlari takip etmekte zorlandım. Geri dönüp baktığım zamanlar oldu. Belki de konsantrasyonum eksikti, bilemiyorum. Ancak her şeye rağmen kullanılan dil, merak duygusunun hep canlı kalışı yarım bıraktırmadı. Bittiğinde iyi ki okudum dediklerimden oldu.
Uzun süredir okumayı istediğim fakat bir türlü fırsat bulamadığım, İngiliz Edebiyatı dersinde kendisinden ve popülaritesinden olukça bahsedilen, arkadaşlarımın önerdiği İki Şehrin Hikayesi'ni sonunda bitirdim. İlk iki yüz sayfasında hikayeye girmekte oldukça zorlandım ve yer yer ne okuduğumu anlayamadım fakat sayfalar ilerledikçe hikaye beni
