umumî olarak bakılırsa, fârâbî'nin felsefesi spritualiste veya daha doğrusu intellectualiste bir felsefedir. duygularla aldığımız şeyler, ruhun tahayyüllerinden ibaret karışık tasavvurlardır; asıl varlık ise ruhtur. tam, tek ve saf ruh tanrı'dır; bundan sıra ile diğer ruhlar fezeyan etmiştir, insan da akıl halindedir.