devlet nazariyesinde fârâbi, eflâtun'dan müteessir olmuştur. tabiî ihtiyaçların şevki ile insanlar, iyi veya fena bir tek şahsın idaresi altında toplanıp, devleti (medîne = şehir) kurarlar. bu şahıs, yani reis, kötü, cahil, ahlâksız ve hataya düşmüş bir kimse ise, devlet de kötü bir devlet (el-medînet-ül-câhile = ca-hil şehir) olur; fakat reis iyi ve feylesof ise, devlet iyi bir devlet (medîne-i fazda) tir