IMAM EBU HANIFE VE HANEFI MEZHEBI
Kitabımız yazılış amacına uygun olarak, Ebu Hanife hakkındaki muhtevayı eksiksiz şekilde bizlere sunuyor; aynı şekil de mezhep ve talebelerini de gerekli seviyede, okuyucuyu sıkmadan anlatmış.
Ama bir şey dikkatimi çekti ki, kitabın son kısımlarında (s. -90-120.) eser-yazar bilgisi verilirken aşırı derecede birbirine girme durumu olmuş. (Malum, biz yeni nesil öyle aşırı yazı gördüğümüz zaman direk okumadan geçiyoruz tabii ben elimden geldiğince inceledim. Yine de kitap yazılırken bu konuya dikkat edilebilir.)
Fıkıh ve hadis hakkında kavramlar verildiği zaman yanlarına açıklamaları da yapılmış. Bu alanda yeni okuma yapmaya başlayanlar için iyi olmuş.
Hocamızın eserinde oryantalistlerin yapmış olduğu araştırmalara da yer vermesi konuya hâkim olduğunu göstermiş.
İmam Azam Ebu Hanife, gençliğinde yalnız başına fıkıh alanında araştırmalar yaparken, bilgilerini sistematik şekilde düzenlemiş; bu gelecekte mezhebin yayılmasında ve kalıcı olmasında önemli bir etken olarak karşımıza çıkıyor.
Meşayih bölümünde, mezhebin yayıldığı bölgeler verilirken sadece bölge ismi verilmekle kalmamış, bu bölgelerin nerelere tekabül ettiğini de parantez içinde ayrıca belirtmiş hocamız. Salt bilgi vermek yerine, eserin muhatabı olan okuyucunun bilgilendirilmesinin amaçlanması güzel olmuş. (s.85)
Yine taktire layık, bir diğer nokta ise; fıkıh alanında yazılan bir kitap olması mukabilinde, eserde çokça hadis terimi verilmiş ve bunlar amacına uygun şekilde kullanılmış; yine bu durumda hocamızın kalitesini ortaya koyan durumlardandır.
Muhammed Avvame hocanın 
İmamların Fıkhi İihtilaflarında Hadislerin Rolü eserini incelemenizi tavsiye ederim.
