1894 yılında doğan yazar Osmanlı'nın son zamanlarının canlı bir tanığı olmakla birlikte bir çok olayın içinde de bulunan ilk ağız şahsiyetlerindendir. Ayrıca Osmanlı Devleti'nin yıkılmasından sonra yeni kurulmakta olan devlet kurucusunun yanında yer alma şansına sahip önemli bir şahsiyet tir. Yazar bu eserini iki bölümde toplamıştır. İlkinde batış yılları ikincisinde ise Dünya Gazetesinde yayımlanmış düşünce yazıları vardır. Ikinci bölümden;
* Demokrasi hukukun çok üstünde bir ahlak davasıdır. İnsanların içleri dışarı birbirinden ayrı, söyledikleri yaptıkları birbirine aykırı olduğu yerlerde demokrasi istenilen sonucu vermez. Tam tersini de verebilir. 1946'dan sonra Türkiye'ye demokrasi tuhaf bir politikacılık ahlakı getirmiştir. Hususi hayatta ve münasebetlerde ne ayıpsa, ne kötü ise, ne çirkinse politikada hepsi mubah.
Kulüplerde, toplantılarda, davetlerde rüşvetçi, soyguncu, yalancı olduklarını bildiklerimize başımızı çeviriyor muyuz? Hayır! Hele bunlar o yüzden zengin olmuşlarsa, el üstünde tutuyor muyuz? Evet! Öyle ise çocuklarımızdan niçin namuslu, doğrucu ve samimi olmalarını istiyoruz? Çocuklarımız böylelerinin ayak altında kaldıklarını da gördükten sonra!
(Sayfa 133)
Batış Yılları, Yeni Devlet'in Kuruluş felsefesi ve Atatürk'ün ölümünden sonra 1960'lı yıllara gelene dek yapılan önemli bir değerlendirmenin anı tadında anlatımı.
Önemli bir eser öneririm.
