Dünyada “Fatih” adıyla tanınan II. Mehmed, hakkında çok şey yazılan ama az tanınan bir tarihi şahsiyettir. Bu iddia ilk bakışta tutarsız gelebilir. Ancak II. Mehmed’in imgesiyle ilgili hâlâ birçok belirsizlik mevcut. “İslâm’ın hamisi”, ”Orta Çağ’ı bitiren büyük hükümdar”, “güzel sanatların koruyucusu”, “Rönesans hükümdarı” gibi bazen birbiriyle çelişen birçok sıfat II. Mehmed’in kamuoyundaki imgesini oluşturmaktadır. II. Mehmed’in kendisi bu imgeyi bilinçli bir şekilde biçimlendirmeye çalışmış, bozkır geleneğini, İran-İslâm devlet anlayışını ve Bizans-Roma imparatorluk retoriğini kullanarak imparatorluğun “Osmanlı” yorumu denilebilecek bir model inşa etmiştir. Doğu ve Batı’ya dair vesika ve kroniklerinin, madalyonların, portrelerin ve hatta mimarinin kullanıldığı bu kitap, II. Mehmed’in Avrupa’da yarattığı imajın niteliğini, kendi tebaası tarafından nasıl tanındığını ve çağdaşı İslâm devletlerindeki imgesinin ne olduğunu gözler önüne seriyor. II. Mehmed’in kendi kamusal imajını şekillendirirken kullandığı yöntemler, Müslüman ve gayrimüslim tebaanın bu konudaki tepkisi, Doğu’nun İskender’i ve hatta Caesar unvanlarını bünyesine alarak dünyaya nasıl bir imaj çizdiği bu kitabın temel konuları arasında. II. Mehmed’e dair her ayrıntıyı inceleyen Gizem Magemizoğlu, İmparator’un İmgesi kitabıyla II. Mehmed’i cam fanustan çıkararak masaya yatırıyor ve onun hakkındaki her ayrıntıyı büyük bir titizlikle imparatorluk siyaseti ve kamusal imajı bağlamında inceliyor.
