"Warner'ın geçmişiyle ilgili pek çok şey biliyorum."
"Mesela?"
"Mesela, bilmem, annesiyle ilgili durumu biliyorum."
Kenji gülüyor. "Annesi hakkında bir bok bilmiyorsun."
"Biliyorum tabii."
"Aman J ya daha kadının adını bile bilmiyorsun."
Şu an bildiğim bir şey varsa o da bilim adamlarının yanıldığı.
Dünya düzdür.
Biliyorum çünkü tam kenarından aşağıya itildim ve on yedi yıldır tutunmaya çalışıyorum.
"Ne? Ne dedin, ne dedin?" diyor elini kulağına götürerek. "Demek seni başka bir kadına bırakacağımdan endişeleniyorsun."
"Kes sesini Kenji. Kıskanmıyorum."
"Ayy J."
“Erkekler, kadınların kıyafetleri karşısında sürekli bir şaşkınlık yaşıyor. Kendilerine ait olmayan bir bedene dair ne çok fikirleri var böyle. Yok örtün, yok örtünme… Bu kimsenin verebileceği bir karar değil.”
"Seni seviyorum," diyor.
Bu sözcükleri ne zaman duysam bana bir şeyler yapıyor. Beni değiştiriyor. İçimde yepyeni bir şeyler inşa ediyor. Güçlükle yutkunuyorum. Ateş zihnimi sömürüyor. "Biliyor musun?" diye fısıldıyorum. "Bunu söylemenden hiç usanmıyorum."