Odadan içeri girerlerken, Elizabeth de Anne de çok, çok mutluydular. Elizabeth Bn. Carteret ile kol kolaydı, önünden giden Vikontes Dalrymple’ın geniş sırtına bakarken her istediğine erişmiş bir hali vardı.
Anne’e gelince... Anne’in mutluluğuyla ablasınınki arasında bir kıyaslama yapmak kızcağızın yaradılışına hakaret olurdu; birincisinin kökeni yalnızca bencil bir kendini beyenmişlikti, ötekininki ise cömert bir bağlılık.
Sayfa 176 - Altın Kalem, 1976, Çeviren: Sevim Anlı