İnci, yazardan okuduğum ikinci kitaptı. Daha önce Fareler ve İnsanlar kitabını okumuştum. İkisi de çok etkileyici ve insanın içini burkan kitaplar. Yazarın anlatımı oldukça etkileyici ve okuması kolay bir üslubu var. Kitabı okurken içine dalıp gidiyorsunuz, zor bir dil ile vs. uğraşmıyorsunuz.
Kitap, küçük bir kasabada geçiyor. Okurken bu kasabadaki yoksulluğu da hissedebiliyorsunuz. Herkesin birbirinden haberdar olduğu bir kasaba burası. Yaşanan tüm sevinçler, acılar, korkular bir anda tüm kasabanın gündemi oluyor. Böyle bir kasabada yaşayan aile babası Kino’nun büyük bir inci bulmasını anlatıyor kitabımız. Kino, bulduğu bu inci ile bir sürü hayal kuruyor. Fakat bu inci hayallerle birlikte kıskançlık, nefret, açgözlülük gibi kötülükleri de beraberinde getiriyor.
İncecik bir kitap ile bir anda kendinizi o yoksulluğun, çaresizliğin, umudun içinde buluyorsunuz. Okurken Kino’ya hem çok kızıyorsunuz hem de onu ve amacını anlayabiliyorsunuz. Yoksulluğun yarattığı o güçsüzlüğü Kino ile beraber yaşıyorsunuz.
